Κυριακή 27 Απριλίου 2014


26 Απριλίου 2014

Αντικαπιταλιστική ΑνατροπήΔέσποινα Κουτσούμπα: Εχουμε το όραμα διεξόδου από την κρίση

Τους άξονες της πολιτικής κατεύθυνσης, τα προβλήματα της καθημερινότητας και τον διαφορετικό δρόμο που προτείνει ο, υποστηριζόμενος από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συνδυασμός της ανέλυσε η υποψήφια Περιφερειάρχης της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική, Δέσποινα Κουτσούμπα, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα exelixeis.gr.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

Ερώτηση: -Ποιοι είναι οι τρεις βασικοί άξονες της πολιτικής σας;

Δ. Κουτσούμπα: -Οι τρεις βασικοί άξονες με τους οποίους κατεβαίνουμε ως Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Περιφέρεια Αττικής και ζητάμε την ψήφο των πολιτών είναι:
Ο 1ος είναι πως η Περιφέρεια Αττικής στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με την αυτοδιοίκηση. Μετά τον «Καλλικράτη» είναι ένα τοπικό κράτος που εφαρμόζει όλες τις μνημονιακές πολιτικές. Είναι ένα τοπικό κράτος που συμβάλλει στην ανεργία. Ένα τοπικό κράτος που ο Περιφερειάρχης του βγαίνει και μιλάει για πλεόνασμα ακριβώς όπως ο Υπ. Οικονομικών, την ίδια στιγμή που ο κόσμος πεινάει και του κόβεται το ρεύμα. Υπάρχουν εκατομμύρια άνεργοι και άστεγοι στην Αθήνα και παντού.
Σε όλα αυτά έχει πολύ μεγάλη συμμετοχή η συζήτηση περί Ε.Ε, ευρώ και κονδυλίων. Εμείς έχουμε την ξεκάθαρη θέση πως χρειάζεται διαγραφή του χρέους και έξοδος από την Ε.Ε και τη θηλιά του ευρώ, για να μπορέσουμε να χτίσουμε μια διαφορετική πολιτική σε αυτή τη χώρα.
Αυτός είναι ο 2ος άξονας της πολιτικής μας. Ότι υπάρχει άλλος δρόμος έξω από μνημόνια, έξω από το υποτιθέμενο δημόσιο χρέος, έξω από το ευρώ και αυτόν τον δρόμο μπορούμε να τον χαράξουμε όλοι μαζί. Μέσα από τα κινήματα, μέσα από τις δομές αυτοοργάνωσης της κοινωνίας, μέσα από τις γειτονιές της αλληλεγγύης, μέσα από μια άλλη Αττική. Γιατί αν αυτά τα τρία χρόνια η Αττική ήταν ο βασικός τόπος των μνημονιακών πολιτικών και της κοινωνικής καταστροφής, ήταν ταυτόχρονα και ο τόπος που ξεπήδησαν κινήματα, ξεπήδησαν οι πλατείες, η αυτοοργάνωση, ξεπήδησε η αμεσοδημοκρατία των συνελεύσεων του δρόμου.
Ο 3ος άξονας είναι ότι ζητάμε την ψήφο των πολιτών διότι θεωρούμε πως αυτό θα αποτελέσει ένα πραγματικό μήνυμα. Αν εκλέξουνε συμβούλους από την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή, σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο, θα είναι οι πιο μαχητικοί περιφερειακοί σύμβουλοι και θα είναι ένα πάρα πολύ σαφές πολιτικό μήνυμα τόσο προς την άθλια συγκυβέρνηση των μνημονίων η οποία πρέπει να ηττηθεί σε αυτές τις εκλογές και αυτή η συγκυβέρνηση αλλά και ο εκπρόσωπος της στην Περιφέρεια Αττικής που είναι ο κ. Σγουρός.
Αλλά θα είναι και ένα δεύτερο σαφές πολιτικό μήνυμα προς την Αντιπολίτευση η οποία ειδικά με το «κατέβασμα» της στην Περιφέρεια Αττικής είναι σε μια κατεύθυνση διαχείρισης της ίδιας κατάστασης. Είναι χαρακτηριστικό πως η κ. Δούρου μίλησε για την «κεφαλαιοποίηση της φτώχειας μέσα στα κονδύλια της Ε.Ε».
Δυστυχώς η φτώχεια είναι κεφαλαιοποιημένη στα κονδύλια της Ε.Ε γιατί τα ΕΣΠΑ χρηματοδοτούν την αναδιανομή της φτώχειας με τα 
voucher, με τα πεντάμηνα των ωφελούμενων μέσω Μ.Κ.Ο, με τη δυνατότητα των επιχειρήσεων να επιδοτούνται από τα ΕΣΠΑ, να παίρνουν τα λεφτά και μετά να κλείνουν τις επιχειρήσεις και να αφήνουν τους εργαζόμενους στο δρόμο χωρίς καμία αποζημίωση και με πολλούς άλλους τρόπους.
Δεν θέλουμε μία άλλη διαχείριση της ίδιας κατάστασης, ακόμα κι αν αυτή βαφτίζεται με αριστερό πρόσημο και αυτό μπορεί να είναι ένα μήνυμα.

Ερ.: -Ουσιαστικά λέτε πως οι Περιφέρειες είναι ένας μακρύς βραχίονας της κεντρικής εξουσίας και πως έχετε πολιτική αντιπαράθεση με αυτή τη λειτουργία;

Δ.Κ: - Ο «Καλλικράτης» έφτιαξε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση στην τοπική αυτοδιοίκηση. Και πριν οι Δήμοι άντρα διαφθοράς ήταν. Απλά ο «Καλλικράτης» συγκεντροποίησε ένα τέτοιο σύστημα, το έφερε όσο πιο δυνατόν μακριά από τον εργαζόμενο λαό, το έκανε πιο κλειστό σύστημα. Είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτό. Γιατί κανένας αυτή την τριέτία δεν μιλάει για την Περιφέρεια Αττικής που διαχειρίστηκε ένα μεγάλο αριθμό κονδυλίων.
Παντού όπου πηγαίνω ρωτάω αν γνωρίζουν τους περιφερειακούς συμβούλους του τομέα τους. Δεν γνωρίζει κανένας τους συμβούλους οι οποίοι σε κάθε Περιφερειακό Συμβούλιο, εκπρόσωποι της παράταξης του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, πηγαίνουν και ψηφίζουν κανονικά όλα τα μέτρα.
Ταυτόχρονα, όλη αυτή η ιστορία δίνει τη δυνατότητα στον κ. Σγουρό, για παράδειγμα, να κρύβεται πίσω από τις μνημονιακές πολιτικές, ενώ τις εφαρμόζει με τη θέληση του. Την ίδια στιγμή λέει πως θα ήθελε, ίσως, να κάνει μια άλλη πολιτική, αλλά δεν τον αφήνουν τα μνημόνια και το οικονομικό παρατηρητήριο.
Η λεγόμενη τοπική αυτοδιοίκηση (δηλαδή οι Δήμοι και οι Περιφέρειες) με τα μνημόνια που έχουν ψηφιστεί, έχουν έναν απίστευτο εναγκαλισμό που δεν τους επιτρέπει να κάνουν οποιαδήποτε πολιτική που δεν εγκρίνεται από την τρόικα και το οικονομικό παρατηρητήριο των ΟΤΑ, που ουσιαστικά από πίσω είναι η τρόικα.
Ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες δεν μας απαντάει ο κ. Σγουρός γιατί επαίρεται για τα 313 εκατομμύρια ευρώ πλεόνασμα όταν θα μπορούσε αυτά να τα είχε διαθέσει, για παράδειγμα, για την δωρεάν μεταφορά των ανέργων, για τη στέγαση αστέγων σε ξενοδοχεία που είχαν ήδη κλείσει, κρατώντας ακόμα και το προσωπικό τους και στεγάζοντας άστεγους. Υπάρχουν πολλές άλλες δράσεις που θα μπορούσε να κάνει, ακόμα κι αν αυτό που λέει πως ήθελε να αντισταθεί στα μνημόνια, ήταν πραγματικό. Δεν πιστεύω πως ήταν πραγματικό απλά υπάρχει και ο «φερετζές» να κρύβονται πίσω από το οικονομικό παρατηρητήριο των ΟΤΑ και να λένε πως δεν φταίνε για την πολιτική που εφαρμόζουν, αλλά κάποιος άλλος όπως η συγκυβέρνηση και η τρόικα.

Ερ: -Πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε την υπερπροβολή των πολιτικών σας αντιπάλων και ειδικά εκείνων που προέρχονται από παρατάξεις όπως το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ;

Δ.Κ: -Δεν νομίζω πως μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε ως προβολή. Μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε γιατί η διαφορά μας είναι η εξής: Εμείς είμαστε μέσα στον κόσμο. Πηγαίνουμε στους χώρους δουλειάς, στις καφετέριες, στις εργατικές λέσχες, στα κοινωνικά ιατρεία, στη λαϊκή αγορά και μοιράζουμε.
Ο κ. Σγουρός, για παράδειγμα, επέλεξε να κάνει δηλώσεις από την Ψυτάλεια. Να τον βλέπουν τα κοράκια και τα ψάρια. Είναι προφανής ο λόγος. Δεν μπορεί να εμφανιστεί μέσα στον πραγματικό κόσμο γιατί δεν έχει κάτι τους πει. Οπότε οι χώροι που επιλέγουν όλοι οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ είναι μόνο οι φιλικοί χώροι. Και φιλικοί είναι μόνο οι χώροι των καθεστωτικών ΜΜΕ. Ευτυχώς υπάρχει μια πλειάδα εναλλακτικών Μέσων τα οποία εμείς στηρίζουμε, όχι γιατί περιμένουμε και από αυτά να μας στηρίξουν, αλλά γιατί πιστεύουμε στην προσπάθεια. Πιστεύουμε στο αγαθό της ενημέρωσης. Το υπερασπιστήκαμε και στην περίπτωση της ΕΡΤ και συνεχίζουμε ακόμα συμμετέχοντας και στηρίζοντας την ΕΡΤopen. Πιστεύουμε στα αυτόδιαχειριζόμενα εγχειρήματα και πάρα πολλά από αυτά έχουν ξεπηδήσει μέσα από το ίντερνετ και πιστεύουμε πως ούτως ή άλλως εκεί είναι η θέση μας να μιλάμε και όχι στα πάνελ των μεγάλων καναλιών.

Ερ: -Κατά πόσο πιστεύεται πως ο κόσμος είναι έτοιμος να ακούσει πολιτικές προτάσεις και να μην αποπροσανατολιστεί από φιέστες;

Δ.Κ: -Το βασικότερο θέμα είναι πως ο κόσμος είναι δύσπιστος. Και είναι δύσπιστος στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό και μερικές φορές μπορεί να τους πάρει όλους η μπάλα. Για παράδειγμα μοιράζαμε υλικό στο ΙΚΑ των Αμπελοκήπων και όταν έλεγες πως πρόκειται για ανακοίνωση για τις περιφερειακές εκλογές, γύριζαν την πλάτη και φώναζαν «λαμόγια» κτλ. Όταν εξηγούσαμε από ποιον είναι η ανακοίνωση, τότε άλλαζε η κατάσταση και μπορούσαμε να μιλήσουμε.
Μπορεί να λέει ο κόσμος πως «όλοι ίδιοι είναι» όμως είναι προφανές πως γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ποιοι είναι εκείνοι που συμμετείχαν στη νομή της εξουσίας και της οικονομικής πίττας και ποιοι όχι.
Οι ίδιοι που τόσα χρόνια συμμετείχαν στην εξουσία τολμάνε τώρα να εμφανίζονται ως καινούργιοι, ως άφθαρτοι, μη διεφθαρμένοι που θα φέρουν την αλλαγή στην Ελλάδα και λοιπά. Η επαφή με τον κόσμο είναι αυτή που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, γιατί προφανώς από καμία τηλεόραση και κανένα ραδιόφωνο από εκείνα που ανήκουν στους μεγάλους ομίλους δεν θα ακούσουν την αλήθεια για όλα αυτά.
Υπάρχει ένα θέμα, που εμείς το βάζουμε, πως πρέπει να είναι σαφές το ποιος κερδίζει από αυτή την κατάσταση. Και το βάζουμε και ονομαστικά. Δεν μπορεί στην Βουλή να ψηφίζεται νόμος με τον οποίο να απολύονται 250 υπάλληλοι και δημόσιοι οργανισμοί να κλείνουν και ταυτόχρονα στην παρακάτω τροπολογία να χαρίζονται 1,2 δις ευρώ στον Βαρδινογιάννη και τον Λάτση.
Δεν γίνεται αυτή τη στιγμή η 
Eurobank να επιστρέφει στον Λάτση, ο οποίος δεν έβαλε ούτε ένα ευρώ στην ανακεφαλαιοποίηση της και 25 δις ευρώ να βαρύνουν τις πλάτες του λαού και το δημόσιο χρέος.
Αυτό είναι ένα από τα μηνύματα διότι κάποιος κόσμος μπορεί να λέει πως η διαγραφή του χρέους, η έξοδος από το ευρώ, δεν γίνονται. Δηλαδή γίνεται να χαρίζονται δισεκατομμύρια κάθε μέρα στο μεγάλο κεφάλαιο και όλα αυτά να χρεώνονται σε όλους εμάς που φορολογούμαστε, ούτως ή άλλως, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά; Γίνεται ο άνθρωπος που πήγε να μείνει με τους γονείς του επειδή είναι άνεργος να μην εισπράττει το κοινωνικό μέρισμα επειδή θεωρείται προνομιούχος που δεν είναι και άστεγος; Αυτό γίνεται; Και δεν γίνεται να διαγράψουμε το χρέος κάτι που έχει γίνει πάρα πολλές φορές στην ιστορία; Δεν γίνεται να διαγράψουμε ένα χρέος που ξέρουν όλοι πως δεν είναι εξυπηρετήσιμο; Δεν γίνεται να διαγράψουμε τα χρέη των χωρών που είναι τέσσερις φορές περισσότερα από το παγκόσμιο ΑΕΠ; Πραγματικά, αυτό που ζούμε δεν γίνεται και χρειάζεται να το ανατρέψουμε και αυτό είναι το ερώτημα αν γίνεται.
Εμείς λέμε πως γίνεται γιατί είμαστε οι πολλοί και αυτοί είναι οι λίγοι. Όταν όμως οι πολλοί δεν θέλουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους είτε γιατί έχουν απογοητευτεί, είτε γιατί έχουν κουραστεί, είτε γιατί πολιτικά δεν βλέπουν ένα όραμα διεξόδου από την κρίση. Εμείς απαντάμε πως έχουμε όραμα διεξόδου και οι πολλοί μπορούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να οικοδομήσουν κάτι διαφορετικό.

Ερ: -Πώς θα αντεπεξέλθετε στις αυξημένες οικονομικές ανάγκες του προεκλογικού αγώνα όταν έχετε αντιπάλους από το ΠΑΣΟΚ τη Ν.Δ που έχουν αστείρευτη πηγή κεφαλαίων;

Δ.Κ: -Και μυστικών κονδυλίων κτλ. Δεν νομίζω δηλαδή ο κ. Μελισσανίδης στην Περιφέρεια που θέλει οπωσδήποτε να βγάλει τον κ. Σγουρό γιατί είναι ο εκλεκτός του, δεν θα έχει συμβάλλει με κάποιο τρόπο.
Και σε αυτό δεν μπορούμε στα αλήθεια να ανταπεξέλθουμε. Αλλά δεν χρειάζεται κατά τη γνώμη μου. Δεν χρειαζόμαστε ιλλουστρασιόν αφίσες. Το φυλλάδιο, η ανακοίνωση που βγάλαμε είναι μια κόλλα Α4, μονόχρωμη που τυπώθηκε σε ένα φθηνό τυπογραφείο.
Αυτό που δεν ξέρει ο πολύς κόσμος είναι το πόσο ακριβό είναι το να επιχειρήσει κάποιος να κατέβει στις εκλογές και κάθε χρόνο γίνεται και χειρότερο, ακριβότερο, γιατί γίνονται όλο και πιο αντιδημοκρατικοί εκλογικοί νόμοι. Δεν είναι μόνο το 3% για την είσοδο στην ελληνική Βουλή που γνωρίζουν όλοι, νόμοι είναι και το κόστος. Είναι χαρακτηριστικό πως πρόσφατα έβαλαν και παράβολο 3.000 ευρώ μόνο για τον συνδυασμό που κατεβαίνει στις εκλογές, ανεξαρτήτως του τι πληρώνει ο κάθε υποψήφιος ξεχωριστά. Στην Περιφέρεια Αττικής τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Είναι 150 ευρώ το παράβολο για κάθε υποψήφιο σύμβουλο, το οποίο για πάρα πολλούς από εμάς καλύπτεται με έρανο, καθώς αρκετοί από εμάς είμαστε άνεργοι, χωρίς να συζητάμε για τους μισθούς που έχουν κοπεί.
Πέρα από τα παράβολα, τα ψηφοδέλτια τυπώνονται με έξοδα των ίδιων των παρατάξεων. Ειδικά στην Αττική πρέπει να τυπωθούν γύρω στα 3 εκατομμύρια ψηφοδέλτια για να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στις εκλογές.
Για αυτό το λόγο και επειδή προφανώς δεν έχουμε κεφάλαια από αλλού, έχουμε ξεκινήσει μια οικονομική εξόρμηση με κουπόνια του ενός και των δύο ευρώ και θα προσφύγουμε στον κόσμο και τους ψηφοφόρους μας, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο που δεν μας ψηφίζει αλλά θεωρεί δημοκρατικό να μπορεί μια φωνή σαν τη δικιά μας να κατεβαίνει στις εκλογές, για να μπορέσουμε να μαζέψουμε το ποσό που μας αντιστοιχεί.

Ερ.: -Είμαστε σε μια εποχή που μπορούμε να μιλάμε για το τέλος της πολιτικής και των ιδεολογιών ή άνθρωποι θα πρέπει να τις ανακαλύψουν εκ νέου;

Δ.Κ: -Σίγουρα δεν έχει έλθει το τέλος των αναγκών. Ισα-ίσα που ο κόσμος αισθάνεται πως γυρνάμε 50 χρόνια πίσω. Ο χειμώνας φέτος στην Αττική δεν θα μπορούσε παρά να παρομοιαστεί με χειμώνες στην κατοχή, για όποιον θυμάται και όποιον έχει διαβάσει ιστορία.
Η κατάσταση στην Ουκρανία ήταν το οριακό σημείο που επανέφερε το ότι όλες αυτές οι θεωρίες περί τέλους των ιδεολογιών, αν και έχουν αποδειχτεί φρούδες όλο αυτό τον καιρό, βρίσκονται στο όριο. Όταν βλέπεις τον Βενιζέλο ως εκπρόσωπο της Ε.Ε πρόθυμο να κάνει χειραψίες με μία κυβέρνηση που επιβλήθηκε από τάγματα φασιστών και όταν βλέπεις τον φασισμό να συγκρούεται στο δρόμο, τότε καταλαβαίνεις πως οι εποχές, όπως αυτές που διαβάζαμε στα βιβλία, δεν έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί και επανέρχονται.
Η ιστορία δυστυχώς ή ευτυχώς κάνει κύκλους. Οι κύκλοι βέβαια δεν είναι ακριβώς κύκλοι, αλλά σπιράλ. Κάθε καινούργια ιστορική κατάσταση μοιάζει με μια προηγούμενη αλλά είναι σε διαφορετικό σκαλοπάτι. Δεν είναι ίδια και ταυτόσημη. Νομίζω πως η χειραφέτηση της ανθρώπινης κοινωνίας και το αίτημα από τον καθένα με βάση τις δυνατότητες και τις ανάγκες του, είναι πραγματικά πιο επίκαιρο από ποτέ.
Μπορεί να φαινόταν μη επίκαιρο κάποιο διάστημα που υπήρχε μια επίπλαστη ευημερία και που κρύβαμε τη φτώχεια κάτω από το χαλί. Γιατί αυτό κάναμε τις δεκαετίες του ’90 και του 2000 υπήρχε η φτώχεια στην Ελλάδα. Αν μη τι άλλο υπήρχε σε ένα κομμάτι των μεταναστών που τους αντιμετωπίζαμε σαν πολίτες β’ διαλογής.
Όταν όμως δίπλα στην πόρτα σου κάποιος πεινάει, αυτό που θα γίνει δεν είναι ότι θα σιτιστεί εκείνος, αλλά ότι μεθαύριο θα πεινάς κι εσύ. Και αυτό μας συνέβη. Όταν στα Βαλκάνια κόσμος από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία μετανάστευε και ερχόταν στην Ελλάδα, πολύς κόσμος δεν ασχολιόταν με αυτό. Τώρα έχει φτάσει τα παιδιά του να φεύγουν μετανάστες.
Με αυτή την έννοια η ιστορία κάνει σπιράλ και όχι μόνο δεν είμαστε στο τέλος των ιδεολογιών, αλλά είμαστε στο ξεκίνημα μιας προσπάθειας να ξαναορίσουμε το τι σημαίνει σήμερα η απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, τι σημαίνει χειραφέτηση και τι σημαίνει μια πορεία που δεν θα είναι ο Καπιταλισμός. Που δεν θα είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου. Που θα είναι οι ανάγκες των πολλών ενάντια στις ανάγκες των λίγων. Και αυτό πρέπει το 2014 πια να τα αναγνωρίσουμε. Γιατί το 2014 πια τα πραγωγικά μέσα στη διάθεση μας, από το ίντερνετ και την πρόοδο της τεχνολογίας, μέχρι την πρόοδο της βιομηχανίας και την γνώση που έχει συσσωρευτεί, μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες για πολύ καλύτερα πράγματα και πολύ πιο επιτυχημένα εγχειρήματα σε σχέση με προηγούμενες εποχές.

Εχουμε προηγούμενες εποχές να διαλέξουμε από λάθη που έγιναν και αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό στην Αριστερά. Η Αριστερά πρέπει να κάνει την αυτοκριτική της για τα σοβιετικά καθεστώτα, πρέπει να μιλήσει για το τι πήγε στραβά και τι όχι. Να κάνει την αυτοκριτική της για τα βαλκανικά καθεστώτα και τι πήγε στραβά εκεί και τι όχι. Αλλά δεν μπορείς με τα απόνερα να πετάς μαζί και το μωρό. Πρέπει να πάρουμε πίσω το μωρό, να το μεγαλώσουμε και όλοι μαζί να μπορέσουμε να ενηλικιωθούμε σε μια άλλη κοινωνία. Σε μια κοινωνία που θα υπάρχει κοινωνική ευημερία και θα μπορούμε τα παιδιά μας να ξέρουμε πως θα ζήσουν σε μια εποχή καλύτερη από εκείνη των γονιών τους.



ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ στην ΑΤΤΙΚΗ
Υποψήφια Περιφερειάρχης: Δέσποινα Κουτσούμπα
Γραφείο Τύπου
Τηλ. Επικοινωνίας: 2132063582, 6978520912, 6948647799,  



Δεν υπάρχουν σχόλια:


Δημοσίευση σχολίου


Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Πλεόνασμα βαρβαρότητας
CommentsΠέμ, 24/04/2014 - 09:40 --
Πάνω από όλα θα σταθούμε στην  ίδια την ουσία της εξαγγελίας Σαμαρά.
Αρθρογράφος: 

Παναγιώτης Σωτήρης

Η εξαγγελία Σαμαρά ότι το 2015 η χώρα θα μπορέσει να έχει όχι απλώς πρωτογενές πλεόνασμα αλλά και δημοσιονομικό πλεόνασμα, δηλαδή ακόμη και μετά την αποπληρωμή τόκων, στην πραγματικότητα ισοδυναμεί με προκαταβολική εξαγγελία κοινωνικού πολέμου.
Samaras (1) copyΔεν θα σταθούμε στο στοιχείο εξαπάτησης που έχει,  ούτως ή άλλως, η εξαγγελία πλεονασμάτων, όταν αυτή στηρίζεται στην αυθαίρετη παραδοχή ότι οι τεράστιες ενισχύσεις δημόσιου χρήματος προς το τραπεζικό σύστημα δεν αποτελούν «δημόσια έξοδα» και κατά συνέπεια δεν αυξάνουν το πρωτογενές έλλειμμα, το οποίο, εάν συνυπολογίζονταν οι ενισχύσεις προς τις τράπεζες, θα έφθανε για το 2013 στο ύψος των 15,887 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Πάνω από όλα θα σταθούμε στην  ίδια την ουσία της εξαγγελίας Σαμαρά. Είναι προφανές ότι για να μπορέσει να υπάρξει ένα τόσο μεγάλο πλεόνασμα που να μπορεί να καλύπτει και τις ανάγκες αποπληρωμής τόκων και ληξιπρόθεσμων ομολόγων που για το 2014 προβλέπονται να φτάσουν τα 33,6 δισεκατομμύρια ευρώ και το 2015 τα 25,9 δισεκατομμύρια ευρώ, χρειάζεται μεγάλη αύξηση των εσόδων ή/και μείωση δαπανών. Όμως, με δεδομένη την όλη συνθήκη ύφεσης και συρρίκνωσης της οικονομίας αλλά και το γεγονός ότι τα μεγαλεπήβολα σχέδια για δεκάδες δισεκατομμύρια έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις μετατράπηκαν σε μαζική εκποίηση μπιρ παρά (αγγλιστί fire sale) δημόσιας περιουσίας, ένας μόνος δρόμος μένει: ένας ακόμη πιο άγριος γύρος δραματικών περικοπών δαπανών.
Όπως συνέβη με το «πρωτογενές πλεόνασμα» έτσι και το «δημοσιονομικό πλεόνασμα» θα το μετρήσουμε σε νέα  μαζικά κύματα απολύσεων από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, σε νέες μειώσεις σε μισθούς και σε συντάξεις, σε ακόμη περισσότερα κλειστά σχολεία και νοσοκομεία. Αυτό θα σημαίνει ένα μόνιμο πλεόνασμα φτώχειας, ακύρωσης των όποιων πρακτικών αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών, επιδείνωσης των πλευρών ανθρωπιστικής κρίσης που ήδη είναι παραπάνω από εμφανή, διάλυσης των δημόσιων υποδομών.
Ακόμη χειρότερα, η διάλυση του κοινωνικού ιστού και η αποπτώχευση μιας κοινωνίας γίνονται οι αναγκαίες συνθήκες για να «ψηφίσουν οι αγορές», για να χρησιμοποιήσουμε μια άλλη αγαπημένη έκφραση του πρωθυπουργού. Όσο περισσότερο ακυρώνεται κάθε έννοια δημοκρατικής συζήτησης και αντιπαράθεσης για τις κατευθύνσεις της οικονομικής πολιτικής, τόσο περισσότερο μεταβαίνουμε σε μια «δημοκρατία των επενδυτών», σε μια διαδικασία απόφασης όπου όλα κρίνονται με βάση την απαίτηση, ιδίως από τη μεριά των αγορών χρήματος, για άμεση απόδοση και εύκολη κερδοφορία.
Ότι αυτή η πλήρης υποταγή στις απαιτήσεις των αγορών, που αποτελεί άλλωστε και τον πυρήνα της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης, σήμερα  επενδύεται ιδεολογικά σε εθνικό στόχο δεν αποτελεί μόνο ένδειξη της ηγεμονικής  ρηχότητας των οικονομικών και πολιτικών ελίτ. Αποτυπώνει, επίσης, και μια διεστραμμένη προσπάθεια να επενδυθεί φαντασιωτικά η κοινωνική καταστροφή, να αποτελεί αντικείμενο επιθυμίας η ίδια η συνθήκη της εξαθλίωσης. Αρκεί μια ματιά στη έντεχνα σκηνοθετημένη αναμονή των ανακοινώσεων πλεονασμάτων στα δελτία των 8 για να φανεί ο μηχανισμός αυτός.
Γι’ αυτό το λόγο και είναι δομικά αλυσιτελής κάθε προσπάθεια να αρθρωθεί μια άλλη πολιτική που δεν θα στηρίζεται σε μια δομική «αλλαγή παραδείγματος». Η συμμόρφωση προς την τήρηση των δανειακών συμβάσεων και των όρων αποπληρωμής του χρέους, η υπεράσπιση «εξ αριστερών» της δυνατότητας πλεονασμάτων, η αποδοχή του ευρώ ως απόλυτου ορίου, μικρά περιθώρια αφήνουν για ανακοπή ενός δρόμου καταστροφής, παρά μόνο με την μορφή επίσης φαντασιωτικών επικλήσεων για ένα «Σχέδιο Μάρσαλ».
Απέναντι στην κυνική βιοπολιτική της απελπισίας που σήμερα  εκβιάζει τα θύματα να επενδύσουν ιδεολογικά στην ίδια τη συνθήκη απελπισίας τους, η όποια επικοινωνιακή διαχείριση της δυνατότητας ενός άλλου δρόμου μικρή υπηρεσία προσφέρει. Ακόμη χειρότερα, βάζοντας στο απυρόβλητο τον πυρήνα του ζητήματος –την πειθαρχική λειτουργία του ευρώ, των ευρωπαϊκών συνθηκών και του μηχανισμού του χρέους– συντηρούν την αίσθηση ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος» και τη μετατροπή της αγανάκτησης σε κυνικό εξατομικευμένο αγώνα για την επιβίωση. Μόνο που έτσι η ανατροπή γίνεται πολυκαιρισμένο σύνθημα σε αφίσα και όχι συλλογική δράση…
Ο Παναγιώτης Σωτήρης είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Πηγή: unfollow

Πέμπτη 10 Απριλίου 2014


Wed, 09/04/2014 - 20:14


Ανεπιθύμητη η Μέρκελ, εκπρόσωπος των πολυεθνικών, της Ε.Ε., του Γερμανικού Ιμπεριαλισμού

Ανακοινώθηκε ότι την Παρασκευή 11/4 θα επισκεφτεί τη χώρα μας η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ. Η επίσκεψη αυτή γίνεται με σκοπό την επιβράβευση της επίθεσης στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα της παρούσας αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Μια επίθεση που σηματοδοτήθηκε από τα διαδοχικά μνημόνια, την απομύζηση του λαϊκού εισοδήματος, τη διόγκωση της ανεργίας, τη διάλυση κάθε δημόσιου αγαθού (υγεία, παιδεία κ.ο.κ.), τη στέρηση κάθε ονείρου από τη νεολαία, την επανεμφάνιση της μετανάστευσης, τα συνεχή αντιδημοκρατικά πραξικοπήματα εντός κι εκτός Βουλής, την στυγνή επιτροπεία των ιμπεριαλιστικών οργανισμών μέσω των νέων γκαουλάϊτερ Ράϊχενμπαχ, Φούχτελ κλπ, την  ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, το χτύπημα σε κάθε δημοκρατική κατάκτηση του προηγούμενου αιώνα. Η κυρίαρχη εκπρόσωπος του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, του νέου βάρβαρου γερμανικού  οικονομικού ράιχ και του ευρωσφαγείου επιδιώκει να «νουθετήσει» τον ταλαιπωρημένο λαό. Να τον χλευάσει για τους αγώνες του ενάντια στην βαρβαρότητα που του επιβάλλεται, να υποδείξει την ακολουθούμενη πολιτική ως μόνη δυνατή επιλογή, να εξαγγείλει τη συνέχιση αυτής της πολιτικής για τουλάχιστο 50 χρόνια ακόμη. Να εκβιάσει τους εργαζόμενους γι’ άλλη μια φορά με το ψευτοδίλημμα ΕΕ ή χάος, συνέχιση της ίδιας πολιτικής ή καταστροφή. Έρχεται για να παρέχει απλόχερα τη στήριξη της στους ντόπιους συνεργάτες της. Πρώτα – πρώτα στο βασικό πυλώνα προώθησης της πολιτικής της ΕΕ την μαύρη συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου που δοκιμάζεται από τη λαϊκή οργή. Θέλει να «χρυσώσει το χάπι» του νέου κύματος της αντεργατικής επίθεσης με το πλαστό επιχείρημα της δήθεν εξόδου από την κρίση και της εξόδου στις αγορές. Αλλά και να «σφίξει το χέρι» σε όλους όσους συμβάλλουν  στην εφαρμογή του αντεργατικού σχεδίου, όπως τα ΜΜΕ-φερέφωνα, τις εφεδρείες της αστικής πολιτικής, τους θεσμικούς εκπροσώπους της ταξικής συνεργασίας. Η πρόκληση για το εργατικό – λαϊκό κίνημα και την αριστερά είναι τεράστια. Όλοι όσοι έχουν δοκιμαστεί και συνεχίζουν να «ματώνουν» από το εξελισσόμενο έγκλημα σε βάρος των εργατικών –λαϊκών δικαιωμάτων οφείλουν να δώσουν μια ηχηρή απάντηση στην κα Μέρκελ και ότι αυτή εκπροσωπεί: Είστε εχθροί μας και γι’ αυτό ανεπιθύμητοι. Η Μέρκελ κι ότι εκφράζει πρέπει να λείψει, να ηττηθεί, να πάρει τους ντόπιους συνεργάτες της και να εξαφανιστούν μαζί με τα μνημόνια, την τρόϊκα και το χρέος – βραχνά για την λαϊκή πλειοψηφία.Καλούμε όλα τα συνδικάτα, τους ανέργους, το φοιτητικό κίνημα, τους μαθητές, όλη τη νεολαία, κάθε συλλογικότητα του εργατικού και λαϊκού κινήματος να καλέσουν σε μεγάλη κινητοποίηση ενάντια στην προσβολή που συνιστά η επίσκεψη Μέρκελ.Ειδικά η αριστερά φέρει ιστορική ευθύνη και πρέπει να σηκώσει το γάντι. Εν όψει μάλιστα της σφόδρα πιθανολογούμενης νέας απαγόρευσης της κινητοποίησης την Παρασκευή 11/4, όπως συνηθίζει να κάνει η κυβέρνηση, οφείλει να καλέσει σε συγκέντρωση και πορεία ενάντια σ’ αυτή τη βάρβαρη πολιτική και την βίαιη προσβολή του δημοκρατικού δικαιώματος στη διαδήλωση και στην πολιτική έκφραση.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα είναι γι΄ άλλη μια φορά εκεί. Καλούμε συγκέντρωση την Παρασκευή 11/4 και ώρα 17.30 στην πλ. Κλαυθμώνος.

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ- ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ-ΕΕ – ΔΝΤ.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΕΡΚΕΛ   

Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

flag1
ανεξάρτητες  αυτόνομες  αγωνιστικές  ριζοσπαστικές
Π ΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

www.paremvasis.gr                                                                                                                                Σάββατο, 5 του Απρίλη 2014
Ο ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!!

Σκηνές απίστευτης γελοιότητας, εξευτελισμού και καταστολής στο υπουργείο Παιδείας, την Παρασκευή και το Σάββατο, όπου για μια ακόμα φορά η συγκυβέρνηση των απολύσεων, της βίας και του αυταρχισμού έδειξε το πρόσωπό της.
Το Υπουργείο Παιδείας ή καλύτερα των «επιστρατευμένων» ηρωικών εκπαιδευτικών και των  υποταγμένων-δουλικών νεοεπιθεωρητών, επιχείρησε με τη βία και την καταστολή να συνεχίσει κι αυτό το Σαββατοκύριακο τα χρυσοπληρωμένα σεμινάρια της ντροπής, «επιμορφώνοντας» τους προσκυνημένους και υπάκουους σχολικούς συμβούλους.
Οι εκπαιδευτικοί έδειξαν των απόφασή τους να αγωνιστούν, γι’ αυτό με υψηλά ποσοστά έκλεισαν τα σχολεία τους συμμετέχοντας στην 24ωρη απεργία της Παρασκευής και κατέβηκαν μαζικά στους δρόμους, στην Αθήνα, στο υπουργείο παιδείας, και σε άλλες μεγάλες πόλεις.
Φαινόταν από τα σχολεία όλες τις προηγούμενες μέρες πως χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα πολιορκούσαν το καλά φρουρούμενο «κάστρο» του υπουργείου  κι έτσι έγινε.
Με  μια μαζική και μαχητική διαδήλωση από νωρίς, το περικύκλωσαν ασφυκτικά, απέκλεισαν έξω τους επίδοξους αξιολογητές και έδωσαν με αυταπάρνηση και επιτυχία τη μάχη έξι ολόκληρες ώρες σε όλες τις εισόδους του υπουργείου.
Το Υπουργείο Παιδείας κι όλα αυτά τα στελέχη που το στηρίζουν ( άλλωστε τρώνε καλά, γεμίζουν τις τσέπες τους), ξέρουν πόσο οργισμένος και αποφασισμένος είναι σήμερα ο εκπαιδευτικός, γι’ αυτό  επιστράτευσαν το μόνο όπλο που τους έχει απομείνει για να επιβάλουν την πολιτική τους, τη βία και τον ατέλειωτο αυταρχισμό.
Συγκεκριμένα τα γεγονότα:
Μαχητικά, μαζικά και ανυποχώρητα, εκατοντάδες εκπαιδευτικοί κατέφθαναν διαρκώς με το τρένο και με κάθε μέσο και έπαιρναν τη θέση τους στα προκαθορισμένα μπλόκα των συλλόγων γύρω από το υπουργείο παιδείας. Πριν ακόμα ξεκινήσει η συγκέντρωση, τα ΜΑΤ χτύπησαν και απώθησαν τους διοργανωτές για να μην στήσουν τη μικροφωνική μπροστά στην είσοδο.
Στη συνέχεια δεκάδες διμοιρίες με χακί ΜΑΤ, με μπλε ΜΑΤ κατέλαβαν σπρώχνοντας και χτυπώντας κάθε σημείο που οδηγούσε στο υπουργείο και τοποθέτησαν κλούβες κάθετα στο δρόμο.
Μάχες στην περιοχή γύρω από τα στενά και τη γέφυρα που οδηγούν στο υπουργείο παιδείας,
αψιμαχίες και διαπληκτισμοί στην κεντρική είσοδο, κλεφτοπόλεμος στα γύρω στενά.
Η μάχη φαινόταν από την αρχή πως θα δοθεί στο δεύτερο κεντρικό μπλόκο από την πίσω πλευρά της γέφυρας, αφού από εκεί μόνο μπορούσαν με μεγαλύτερη ασφάλεια να φέρουν τα λεωφορεία. Από νωρίς σ’ όλα τα γύρω σημεία γινόταν μικρές μάχες που οι εκπαιδευτικοί με την ευρηματικότητά τους πάντα βρίσκονταν μπροστά από τις οργανωμένες και καλά εξοπλισμένες δυνάμεις καταστολής. Και πραγματικά έτσι έγινε.
Το αποκορύφωμα της βίας ήταν η στιγμή που πλησίαζαν τα λεωφορεία με τους προσκυνημένους επιθεωρητές-αξιολογητές. Για να τους προστατέψουν από την χλεύη των εκπαιδευτικών τους συνόδευαν κυριολεκτικά δεκάδες μηχανές ΖΗΤΑ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ και παράλληλα έτρεχαν δίπλα στο πούλμαν εκατοντάδες Ματατζήδες κι όλοι αυτοί μαζί χτυπούσαν τους εκπαιδευτικούς διαδηλωτές, έριχναν χημικά, δακρυγόνα και οδήγησαν ντροπιασμένους, κρυμμένους τους αξιολογητές σ’ αυτές τις συνθήκες πολέμου στο υπουργείο ! 
Ταυτόχρονα, όσοι σύμβουλοι επέλεξαν να εισέλθουν από την κύρια οδό, προφασιζόμενοι ότι είναι κάτοικοι ή …περαστικοί που έχουν μια «δουλειά» στο υπουργείο (!!) αποτράπηκαν από τους συγκεντρωμένους και υποχρεώθηκαν να γυρίσουν πίσω και να αναζητήσουν αλλού την τύχη τους ή κάποιο μεταφορικό μέσο. Μερικοί/ες είχαν τόσο άγχος για να μπουν, μην τους τιμωρήσει ο καλός «πατερούλης» υπουργός που δεν τα κατάφεραν και κρίνει έτσι την αξιοσύνη τους και την αποφασιστικότητά τους, που είναι σίγουρο πως ακόμα και με τις κλούβες της αστυνομίας θα έμπαιναν μέσα!!!
Από νωρίς το πρωί βέβαια κάποιες δεκάδες πρόθυμων και προνοητικών συμβούλων είχαν φροντίσει να εισέλθουν στο υπουργείο ακόμα και επτά (7) ώρες πριν το σεμινάριο !! (Αυτοί είχαν πάρει και το κρεβάτι μαζί τους. Κόντεψαν να κλείσουν 24ωρο μέσα στο υπουργείο).
Κάποιο/ες άλλοι/ες, κυρίως της Αθήνας, που πίστευαν πως είναι πιο έξυπνοι/ες κρύφτηκαν μέσα στο MALL, πίνοντας και τρώγοντας και περίμεναν τη στιγμή που θα αποχωρούσαν οι διαδηλωτές για να χωθούν σα τα «ποντίκια». Όμως όταν «εισέβαλαν» δεκάδες εκπαιδευτικοί και τους εντόπισαν δεν ήξεραν που να κρυφτούν και κατάλαβαν πολύ καλά πως θα είμαστε παντού και δεν πρόκειται να τους αφήσουμε ήσυχους να κάνουν την «βρώμικη» δουλειά.  
Είναι τουλάχιστον εξευτελιστικό αλλά και ενδεικτικό του ήθους και των προθέσεων των αυριανών επίδοξων αξιολογητών, να δέχονται να τους μεταφέρουν με πούλμαν, συνοδεία πανίσχυρων αστυνομικών δυνάμεων που τους ανοίγουν το δρόμο χτυπώντας ανηλεώς και ψεκάζοντας τους διαδηλωτές εκπαιδευτικούς, να κρύβονται, να πηδούν σαν αθλητές άλματος ύψους τα κάγκελα …...
Η αξιολόγηση και το σχολείο της αγοράς προωθείται με το σιδερένιο χέρι του κράτους, με ΜΑΤ, βία, χημικά με επιστρατεύσεις εκπαιδευτικών, εντολόχαρτα και με τη δουλικότητα-υποταγή των στελεχών εκπαίδευσης.
Όρθιοι αδέρφια !
Ούτε η κρατική καταστολή ούτε τα δακρυγόνα ούτε τα εντολόχαρτα και οι επιστρατεύσεις μπορούν να κάμψουν το αδούλωτο αγωνιστικό φρόνημα των εκπαιδευτικών.
Το Υπουργείο και τα  στελέχη του χρηματοδοτούμενα αδρά από την ΕΕ και την Τρόικα φτιάχνουν το μηχανισμό για τη «διάλυση» της δημόσιας δωρεάν παιδείας και την επανίδρυση της σε νέες αγοραίες βάσεις. Το σχολείο της αγοράς χωρά και επιτρέπει την είσοδο των εταιριών, των αξιολογητών, των ΜΚΟ, του ΟΟΣΑ, και βάζει φραγμό στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.
 Οι αξιολογητές τους είναι ίδιοι μ αυτούς που τους φυλάνε και τους μεταφέρουν. Κομίζουν την κουλτούρα της υποταγής, της αγοράς, του οσφυοκάμπτη. Δε θα επιτρέψουμε να μας κάνουν ίδιους. Με την προώθηση της αξιολόγησης, ο ρόλος των συμβούλων επιχειρείται να αλλάξει ριζικά. Να μεταβληθούν σε νεο-επιθεωρητές που θα επιβάλλουν τη χειραγώγηση, τον ασφυκτικό έλεγχο, την τρομοκράτηση των εκπαιδευτικών, θα συμμετέχουν ενεργά στην καρατόμηση-απόλυση συναδέλφων και θα προωθούν το σχολείο της αγοράς. Η ώρα για να πουν οι σύμβουλοι το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι έφτασε. Ιδιαίτερα όμως, οι σύμβουλοι που επέλεξαν να μπουν στο υπουργείο παιδείας συνοδεία ολόκληρου στρατού από ΜΑΤ και ΔΙΑΣ που τους άνοιξαν το δρόμο χτυπώντας και ψεκάζοντας ανηλεώς με δακρυγόνα τους μαχόμενους εκπαιδευτικούς, οι σύμβουλοι που επέλεξαν να μπουν στο υπουργείο σε ημέρα απεργιακής κινητοποίησης, σε ημέρα που χιλιάδες εκπαιδευτικοί έδιναν πραγματική μάχη για το δημόσιο σχολείο και την παιδαγωγική ελευθερία, δεν είναι συνάδελφοί μας και ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ! Το ΔΣ της ΔΟΕ και οι Σύλλογοι ΠΕ πρέπει άμεσα να προχωρήσουν στη διαδικασία διαγραφής τους !


Άξιος ο μισθός τους!! Ο αγώνας συνεχίζεται.
Θα παλέψουμε μέχρι τη νίκη, για να υπερασπίσουμε τη ζωή μας, τη δουλειά μας, τους μαθητές μας και το δημόσιο σχολείο