Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Από το ΕΑΤ/ΕΣΑ, στο Φαρμακονήσι: Ο γιος του γείτονά σου είναι ακόμα εδώ.

Από ΒΑΘΥ , Σάββατο, 25 Ιανουαρίου 2014 | 9:11 μ.μ.

«Πάνω από 1.5 εκατομμύριο Έλληνες είναι άνεργοι. Αυτό δεν μπορεί να το λύσει το κράτος. Δεν έχουμε κομμουνιστικό καθεστώς, για να είμαστε αναγκασμένοι να δώσουμε δουλεία και ένα πιάτο φαΐ στον κόσμο».

Μιχάλης Ταμήλος, -  Βουλευτής ΝΔ.
_________________

Είναι ξεκάθαρο τι έχει γίνει στο Φαρμακονήσι: Όταν απ’ τη μια μιλάει ένα ασήμαντο και καλοταϊσμένο ρεμάλι-γόνος πολιτικής οικογένειας, υπόδικο για κακουργηματική απιστία, το οποίο κάνει φιγούρα στα σκυλάδικα, σκορπώντας πολλά χιλιάρικα σε λουλούδια κι απ’ την άλλη μιλούν άνθρωποι, που είδαν τα παιδιά τους να πνίγονται μεσ’ τη θάλασσα, τότε ξέρουμε ποιον να πιστέψουμε.

Στο έγκλημα του Φαρμακονησίου, φάνηκε ξεκάθαρα η διαρκής και διαχρονική ύπαρξη/διατήρηση ενός φασιστικού παρακρατικού μηχανισμού, ο οποίος κάνει έντονη την παρουσία του σε ιδιαίτερα ρευστές περιόδους, όπως η σημερινή.
Μηχανισμός με κάθετη μορφή, από πάνω, έως κάτω. Δεν έχουμε δηλαδή να κάνουμε μόνο με κάποια ένστολα καθάρματα, τα οποία έβγαλαν τα συμπλέγματά τους με το χείριστο τρόπο. Γι’ αυτό ο φερόμενος ως υπουργός ναυτιλίας–πριν καλά καλά ανασυρθούν τα πτώματα των πνιγμένων- έσπευσε να καλύψει τα κτήνη, που έπνιξαν γυναικόπαιδα, γι’ αυτό και στο Λιμενικό έσπευσαν να συντάξουν πλαστές καταθέσεις, στις οποίες οι διασωθέντες μετανάστες εξήραν (!) τον ευγενή ρόλο του πληρώματος του λιμενικού σκάφους!

Όλα αυτά είναι η ζωντανή απόδειξη, ότι η Ελλάδα είναι η ίσως η μόνη χώρα στη γη (όταν ακόμα και σήμερα στη Χιλή κάθονται στο σκαμνί δικαστές, που υπηρέτησαν τον Πινοσέτ), η οποία δεν έθιξε στο ελάχιστο, ούτε το δοσιλογικό σύστημα της ναζιστικής κατοχής, ούτε τους χουντικούς θύλακες στον κρατικό μηχανισμό.

Με άλλα λόγια στη χώρα μας υφίσταται διαρκής και διαχρονική παρουσία φασιστικού-παρακρατικού μηχανισμού, ο οποίος συχνά στελεχώνεται με πρόσωπα από γενιά σε γενιά (Χριστοφοράκος, Παπακων/νου, Πλεύρης κλπ) με μοναδικό σκοπό τη βίαιη αποτροπή του λαού, κάθε φορά που έκανε βήματα προς την πρόοδο και την προκοπή. Η «δικαιοσύνη» -καθότι μέρος του- τον άφησε άθικτο καθ’ όλη τη μεταπολεμική περίοδο και τη μεταπολίτευση (απαλλαγές ΕΣΑτζήδων,ατιμωρησία των δολοφόνων Κουμή-Κανελλοπούλου, αθώωση Μελίστα, ζαρντινιέρες κλπ).

Την περίοδο της μεταπολίτευσης, άλλωστε, ανδρώθηκε κι ο ρουφιανίσκος της ΚΥΠ Μιχαλολιάκος, για να προετοιμαστεί να παίξει το ρόλο, που παίζει σήμερα. Είναι ο ίδιος μηχανισμός, που παρέμεινε αναλλοίωτος και θωρακισμένος με κάθε είδους απόβρασμα, προκειμένου σε κρίσιμες στιγμές ν’ αποτελέσει την ασπίδα προστασίας, όχι μόνο της διαχρονικά ξενόδουλης και παρασιτικής ελληνικής άρχουσας τάξης, αλλά κυρίως της αποικιοκρατίας, που εδώ και 1 ½ αιώνα ξεζουμίζει αυτόν τον τόπο.

Αυτός ο μηχανισμός έδρασε τη δεκαετία του ’70, κάθε φορά που το λαϊκό κίνημα έκανε απόπειρες να αυτονομηθεί από τα επίσημα (ΠΑΣΟΚόθεν κι αριστερόθεν) κομματικά μαντριά (βλ. αυτό το βίντεο στο 11:43). Από δίπλα πάντα και ο φασιστικός υπόκοσμος, διαχρονικός κι ετοιμοπόλεμος από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης (βίντεο στο 15:53), έως και σήμερα με τη Χ.Α. Ο Αβέρωφ δεν είχε δηλώσει ότι ο Μάλλιος δεν ήταν βασανιστής, αλλά ένας άτυχος που έτυχε να ασκεί υπηρεσία επί χούντας;

Ο ίδιος απείραχτος μηχανισμός ήταν, που κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά, την εποχή που τμήματα της νεολαίας άρχιζαν (με τον τρόπο, που αυτά το αντιλαμβάνονταν) ν’ αντιλαμβάνονται και ν’ αμφισβητούν δυναμικά τη φενάκη της «αλλαγής»

Έτσι φτάσαμε, από την πισώπλατη  δολοφονία του Μυρογιάννη από τον Ντερτιλή στη δολοφονία των Κουμή Κανελλοπούλου κι από κει στις δολοφονίες Καλτεζά-Γρηγορόπουλου. Έτσι φτάσαμε από το ΕΑΤ/ΕΣΑ, στις κακοποιήσεις διαδηλωτών το καλοκαίρι του 2011 στο Σύνταγμα, στα βασανιστήρια αντιφασιστών διαδηλωτών στη ΓΑΔΑ το Σεπτέμβρη του 2012 κι από κει στο Φαρμακονήσι. Αντιλήψεις, όπως αυτές του Παττακού για το Μουστακλή, έχουν επιβληθεί και διατηρηθεί από τα μέσα του 19ο αιώνα έως σήμερα στον κρατικό μηχανισμό, στοχευμένα και με πολιτική απόφαση, ώστε ν’αντιμετωπιστεί ο «εχθρός λαός», όποτε αυτό κριθεί αναγκαίο (Λαμπράκης, Πέτρουλας, Μarfin, Φύσσας κλπ) και να δημιουργηθεί η ψυχολογία του - υπό το βούρδουλα- τρόμου.

Το δραματοποιημένο ντοκυμαντέρ για τους βασανιστές του ΕΑΤ/ΕΣΑ, γερμανικής παραγωγής 1976 με τίτλο «Ο γιος του γείτονά σου», προσπαθεί να ρίξει φως στο μηχανισμό κατασκευής βασανιστών. Θα διαπιστώσετε ότι διάσημοι βασανιστές του ΕΑΤ/ΕΣΑ, δύο χρόνια μετά την πτώση της χούντας, όχι μόνο κυκλοφορούσαν ελεύθεροι, αλλά  εν πλήρη οικογενειακή ευτυχία προέβαιναν....στην αυτοκριτική τους!

Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!

askordoulakos

http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2014/01/blog-post_1240.html


Μοιράσου το :

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ


Φίλοι Συμπολίτες,

Όλοι μας βιώνουμε τη σοβαρή και παρατεταμένη κρίση, στην οποία έχει περιέλθει
η χώρα μας- κρίση οικονομική, κρίση κοινωνική, κρίση ηθών και αξιών, που αγγίζει
σχεδόν το σύνολο της καθημερινότητάς μας.
Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες δε θα μπορούσε να μείνει αλώβητος ο θεσμός της
Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που πρωταρχικός του στόχος είναι να στέκεται δίπλα στον
πολίτη, να ικανοποιεί κοινωνικές ανάγκες και να δίνει λύσεις και διεξόδους στα
προβλήματα της καθημερινότητάς του.
Δυστυχώς, όμως, σήμερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει μετατραπεί σε διεκπεραιωτή
κεντρικών πολιτικών αποφάσεων, με ελάχιστη δυνατότητα δημιουργίας έργων
υποδομής, με συρρικνωμένο τον κοινωνικό χαρακτήρα του Δήμου και
υποβαθμισμένη τη δυνατότητα εξυπηρέτησης των πολιτών. Στην πραγματικότητα, ο
Δήμος καλείται με μειωμένους πόρους κατά 60% (λόγω Μνημονίου και
«Καλλικράτη»), να αντιμετωπίσει τις αυξημένες αρμοδιότητες που του έχουν
παραχωρηθεί με το σχέδιο «Καλλικράτης». Με αυτές τις ρυθμίσεις, υπηρεσίες της
κεντρικής Διοίκησης πέρασαν στους δήμους, για να περάσουν τελικά σε ιδιώτες...
Φίλοι Συμπολίτες,
Είμαστε κάτοικοι της Αίγινας και αγαπάμε αυτό το τόπο, είτε γεννηθήκαμε εδώ, είτε
τον επιλέξαμε για να κατοικήσουμε σ’ αυτόν, εμείς και οι οικογένειες μας. Εδώ έχουμε
στήσει το σπιτικό μας, εδώ δραστηριοποιούμαστε, εδώ δημιουργούμε, εδώ, στην
Αίγινα, υπάρχουμε.
Αγωνιούμε για το μέλλον της Πατρίδας και των παιδιών μας .
Βιώνουμε την υποβάθμιση της ζωής μας, που πέρα από την οικονομική συγκυρία,
καμία από τις προηγούμενες Δημοτικές Αρχές δεν ήταν επαρκής και ικανή να
αντιμετωπίσει, σε μια σειρά από ζητήματα. Προφανώς, γιατί, κατά κανόνα, ήταν
εκφραστές των πολιτικών δυνάμεων που κυβέρνησαν τη χώρα και την οδήγησαν στη
κατάρρευση- γιατί αποτελούσαν ένα σύστημα στο οποίο κυριάρχησε η διαπλοκή, η
αδιαφάνεια, το ρουσφέτι και η διαφθορά.
Τα προβλήματα χρονίζουν και εντείνονται, ενώ οι λύσεις τους παραμένουν
ζητούμενο.
• Γιατί το πρόβλημα της ύδρευσης του νησιού εξαντλείται στο έργο του αγωγού
και γιατί το έργο αυτό έχει γίνει «το γιοφύρι της Άρτας»;
• Για πόσο ακόμα το νησί μας θα μετατρέπεται σταδιακά σε χωματερή; Δεν
επαρκούν τα ανταποδοτικά τέλη; Γιατί δεν έχουν ξεκινήσει εφαρμογές
κομποστοποίησης; Γιατί υστερεί το πρόγραμμα ανακύκλωσης; Ποιά η μέριμνα για
τα ογκώδη αντικείμενα και τα αδρανή υλικά;
• Θα δρομολογηθούν, και με ποιόν τρόπο, συστήματα βιολογικού καθαρισμού;
Αρκούν μόνο οι εξαγγελίες τέτοιων έργων;
• Θα υπάρξει, επιτέλους, η παρέμβαση και το ενδιαφέρον του Δήμου για τα
προβλήματα των χωριών και των δημοτικών διαμερισμάτων για ισόρροπη
ανάπτυξη, σε σχέση με την πόλη;
• Θα ανακτήσει η παραλία της πόλης την παραδοσιακή της μορφή;
• Θα συντονιστούν οι Φορείς Υγείας του νησιού για την καλυτέρευση των
παροχών υγείας;
• Θα συμβάλει ο Δήμος στην αντιμετώπιση των σοβαρών τοπικών
προβλημάτων της Παιδείας, όπως το κτηριακό;
• Θα εφαρμοστεί κάποτε στην Αίγινα χωροταξικό – πολεοδομικό σχέδιο,
σύμφωνα με τις συνολικές λειτουργικές ανάγκες του νησιού;
• Θα αποκτήσει το νησί αξιόπιστο και ασφαλές οδικό δίκτυο και την ανάλογη
συγκοινωνιακή υποδομή;
• Θα υπάρξει, επιτέλους, ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης της
πρωτογενούς παραγωγής και αναβάθμισης των τουριστικών υπηρεσιών σε νέα
βάση;
• Θα αναδειχθεί η πολιτιστική κληρονομιά του τόπου σύμφωνα με την αξία της;
• Θα αντιμετωπιστεί το δυσβάσταχτο κόστος του ναύλου και η συχνότερη
συγκοινωνία;
• Θα δώσει ο Δήμος τη δυνατότητα στους πολίτες να συμμετέχουν σε λύσεις
μέσα από συλλογικά σχήματα, όπως οι συνεταιριστικές εταιρίες λαϊκής βάσης;
• Θα υπερασπιστεί ο Δήμος το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών του;
Φίλοι Συμπολίτες,
Πιστεύουμε ότι όλοι γνωρίζετε τα προβλήματα καθώς και τις αιτίες δημιουργίας,
αναπαραγωγής και όξυνσής τους. Δεν έχουμε τη μαγική συνταγή που θα λύσει
αμέσως όλα τα χρονίζοντα προβλήματα-εξάλλου οι λύσεις αυτές δεν μπορεί να
προκύψουν χωρίς τη συμμετοχή των πολιτών. Στη δική μας Κίνηση έχουμε
αδιαπραγμάτευτες αξίες και αρχές, που μέσα στη γενικευμένη οικονομική και
αξιακή κρίση, είναι οι μόνες που μπορούν να εγγυηθούν ένα καλύτερο αύριο για τους
πολλούς:
• Αλληλεγγύη για όλους τους πολίτες που πλήττονται από τα μέτρα της
μνημονιακής πολιτικής. Υπεράσπιση όλων αυτών που δεν αντέχουν τα
«χαράτσια», που τους κόβουν το ρεύμα, χάνουν ή κινδυνεύουν να χάσουν τη
δουλειά τους και τα σπίτια τους, αντιμετωπίζουν προβλήματα περίθαλψης ,
στέγασης, σίτισης. Δημιουργία δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, ενίσχυση των
Κοινωνικών Υπηρεσιών και της αυτοοργάνωσης των δημοτών.
• Δημοκρατία και συμμετοχή των πολιτών στην άσκηση και τον έλεγχο της
εξουσίας ώστε οι δημότες να έχουν λόγο στις οικονομικές προτεραιότητες του
Δήμου. Στήριξη στις κοινωνικές συλλογικότητες, στους φορείς, στις καλλιτεχνικές
πρωτοβουλίες, στις δομές αλληλεγγύης.
• Αντίσταση ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών του Δήμου και την
εκχώρηση του φυσικού μας πλούτου σε όφελος μικρών, ή μεγάλων «επενδυτών».
• Διεκδίκηση αλλαγής του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Δήμων,
διεκδίκηση αυξημένης χρηματοδότησης από την κεντρική εξουσία και καθιέρωση
της απλής αναλογικής.
• Αποκατάσταση της λειτουργίας των δημοτικών υπηρεσιών και ενίσχυσή τους
με σκοπό την ικανοποίηση των αναγκών των δημοτών.
• Προστασία της δημοτικής περιουσίας και αξιοποίησή της, προστασία του
περιβάλλοντος και της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Φίλοι Συμπολίτες,
Σας καλούμε στη βάση των παραπάνω αρχών να συνδιαμορφώσουμε και να
συγκροτήσουμε μια νέα ανατρεπτική δημοτική κίνηση.
Μια κίνηση που θα αξιολογήσει όλα τα προβλήματα του νησιού, με βάση τις
ανάγκες των πολιτών και θα προχωρήσει σε ριζικές και ουσιαστικές λύσεις, που θα
αλλάξουν πραγματικά τη ζωή των δημοτών.
Μια κίνηση που θα στηρίζει κάθε κίνημα πολιτών, κάθε συλλογικότητα και φορέα,
που παλεύει για τη βελτίωση της ζωής των δημοτών.
Μια κίνηση αποκατάστασης της τοπικής αυτοδιοίκησης ως κύτταρου δημοκρατίας,
παραγωγικής ανασυγκρότησης και αντίστασης στην υποτέλεια της χώρας.
Εμείς είμαστε εδώ μόνο για να κάνουμε την αρχή.
Εκπροσωπούμε μια ευρύτερη ομάδα πρωτοβουλίας πολιτών δημοτών της Αίγινας,
για τη δημιουργία μιας νέας Δημοτικής Παράταξης.
Το προσκλητήριο αυτό απευθύνεται σε όλους τους πολίτες της Αίγινας, ανεξάρτητα
από πολιτική και ιδεολογική τοποθέτηση. Σε όλους τους κατοίκους του νησιού μας
οιασδήποτε κοινωνικής και επαγγελματικής προέλευσης. Σε όλους τους έντιμους,
δημοκρατικούς και με διάθεση προσφοράς συντοπίτες μας, που αισθάνονται
έλλειμμα δημοτικής εκπροσώπησης.
Για να δημιουργήσουμε όλοι μαζί ένα νέο δημοτικό σχήμα με κινηματική και
συμμετοχική αντίληψη και πρακτική, με διαφάνεια, ισοτιμία, εσωτερική δημοκρατία,
όπου κυρίαρχο αποφασιστικό όργανο θα είναι η συνέλευση των μελών της.
Δεν επιθυμούμε μια ευκαιριακή συγκόλληση παραγόντων που «κουβαλούν» προίκα
ψήφων, προσώπων ιδιοτελών και εκπροσώπων συμφερόντων κάθε είδους. Τέτοιες
νοοτροπίες και κάθε άλλου είδους εγωιστικές ή αλαζονικές συμπεριφορές, καθώς και
καριερίστες ή θεσιθήρες, δεν έχουν θέση στο σχήμα που επιδιώκουμε. Είναι εκτός
της λογικής, των αρχών και των επιδιώξεών μας. Δημοτικά σχήματα τέτοιου είδους
δοκιμάστηκαν πολλές φορές και απέτυχαν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα του
τόπου μας. Ανήκουν στο χθες και δεν επιθυμούμε την επανάληψή τους.
Όλοι μαζί θα επιλέξουμε εκείνους που θα μας εκπροσωπήσουν με συνέπεια, ήθος,
ανιδιοτέλεια, δημιουργικότητα μακριά από ταξίματα, υποσχέσεις,
μικροεξυπηρετήσεις, ανταλλάγματα, συναλλαγές και εξαγορές συνειδήσεων..
Στην πλειοψηφία των συνδημοτών μας που συμμερίζονται τις αρχές αυτές, σε
όσους παραμένουν σκεπτικοί και σε όσους αρνούνται κάποιοι να τους
θεωρούν δεδομένους και «δεμένους», απευθύνεται το προσκλητήριο αυτό.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ:
Αδάμ Κώστας: Δημοσιογράφος «Αιγινήτικα Νέα»
Βασιλάκης Βασίλης: ηθοποιός-σκηνοθέτης,
Γαβρόγλου Κων/νος: καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Γεωργιάδου Ζωή: καθηγήτρια Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθήνας
Γεωργοπούλου Αρχοντούλα: δασκάλα
Γιωτάκη Φωτεινή: συνταξιούχος ΙΚΑ
Γούλας Κων/νος: γιατρός-μικροβιολόγος
Γουργαρέα Ντίνα: δικηγόρος
Γύρας Μιχάλης: γιατρός-γενικός χειρουργός
Ευγενειάδης Απόστολος: οικοδόμος,
Ζορμπαλάς Κώστας: οικονομολόγος,
Ζώης Νίκος: συνταξιούχος-πλοίαρχος Ε.Ν.
5
Θεολογίδου Προνόη: συνταξιούχος καθηγήτρια
Καλαμό Νίκος: ηθοποιός,
Καρνάκης Αλέκος: συνταξιούχος-βιοτέχνης
Κουνάδη Ειρήνη: φωτογράφος,
Λαμπέτης Βάγιας: υδραυλικός
Λινός Βαγγέλης: συνταξιούχος-λογιστής,
Λογοθέτης Μανόλης: γιατρός-νεφρολόγος,
Μαλτέζος Γρηγόρης: ενεργειολόγος-μηχανικός
Μάνος Κώστας: συνταξιούχος-πλοίαρχος Ε.Ν.
Μπήτρου Κική: oικονομολόγος- συνταξιούχος πρώην ΑΤΕbank
Μπόγρης Γιώργος: γιατρός, ορθοπεδικός- χειρουργός
Νικολόπουλος Δημήτρης: καθηγητής-φιλόλογος
Νικολάου Νίκος: συνταξιούχος- υπάλληλος ΔΟΥ
Νούρος Στράτος: δημοσιογράφος
Ντελής Αντώνης: δάσκαλος
Πάσχα Στέλλα: έμπορος
Πατσακιός Παναγιώτης: συνταξιούχος Ελληνικά Πετρέλαια
Πετράκη Μίνα: έμπορος
Πικιώνη Αθηνά: ζωγράφος
Ποταμιάνος Δημήτρης: καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου
Ρέππας Χρήστος: δάσκαλος
Ρόδη Άννα: δασκάλα
Σανταντόνιο Γιάννης: ζωγράφος
Σπυριδάκη Θεοδώρα: καθηγήτρια αγγλικών
Τσίτρας Βασίλης: καταστηματάρχης
Σώρρης Αριστείδης: τυπογράφος
Χαρίτου Όλγα: σύμβουλος πληροφορικής
Χαρτοματσίδης Αβραάμ: γιατρός-ακτινολόγος
Χατζημιχελάκης Στέλιος: χημικός -μηχανικός
Χριστακοπούλου Κυριακή: ζωγράφος

Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Να μην περάσει ο κυβερνητικός αυταρχισμός. Κάλεσμα οργανώσεων στην σημερινή διαδήλωση στα Προπύλαια

Να μην περάσει ο κυβερνητικός αυταρχισμός. Κάλεσμα οργανώσεων στην σημερινή διαδήλωση στα Προπύλαια

Από ΒΑΘΥ , Τετάρτη, 8 Ιανουαρίου 2014 | 12:03 π.μ.

Όπως γράφαμε και σε προηγούμενη ανάρτηση μας η κυβέρνηση μέσω της  Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής σε μια επίδειξη άκρατου αυταρχισμού και στην "λογική" του Ζαγοριανάκου ¨αποφασίζομεν και διατάσσομεν"  απαγόρευσε τις σημερινές διαδηλώσεις και τις πορείες που είχαν προγραμματιστεί με αφορμή την φιέστα που στήνουν για την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε.

Αυτός όμως ο κυβερνητικός τραμπουκισμός πρέπει να πάρει απάντηση. Και θα την πάρει:

 Κάλεσμα οργανώσεων στην σημερινή διαδήλωση στα Προπύλαια

Οι οργανώσεις που υπογράφουν καταγγέλλουν με τον πιο αποφασιστικό τρόπο την απόφαση της άθλιας συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να απαγορεύσουν την αυριανή πορεία ενάντια σε κυβέρνηση-ΕΕ. Ότι και να κάνουν, όσο και αν επιστρατεύσουν τον αυταρχισμό και την τρομοκρατία  δεν πρόκειται να κάμψουν τους αγώνες των εργαζόμενων ενάντια στην βάρβαρη πολιτική τους.

Καλούμε τον λαό και την νεολαία να σπάσει στην πράξη την τρομοκρατική απαγόρευση και να πάρει μέρος στην συγκέντρωση  της 8ης Ιανουαρίου, στις 6.00μμ στα Προπύλαια!

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΕΕΚ

K.O. AΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

ΟΚΔΕ

ΣΧΕΔΙΟ Β΄  

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Π. Παπακωνσταντίνου: Συνθήκη - Λαιμητόμος για την Εθνική Κυριαρχία (ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ)

0 comments
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

ΚΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΡΑΜΕΝΗ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ Η ΕΠΩΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ ΚΟΙΝΗ ΑΓΟΡΑ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

«Ο πανικός εξαπλώνεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λες και κάποιο κουνάβι εισέβαλε στο κλουβί με τα κουνέλια. Το σχέδιο για τη δημιουργία μιας μεγάλης κοινής αγοράς, που θα ενσωματώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα σχέδιο που εξελισσόταν θαυμάσια, χωρίς κανείς να πάρει είδηση, ήρθε ξαφνικά στο φως της ημέρας. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι λαοί διερωτώνται γιατί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί κανείς δεν ζητάει τη γνώμη τους; Ποιους να εξυπηρετεί, άραγε, αυτή η ιστορία»;

Με αυτά τα λόγια ξεκινούσε πρόσφατη ανάλυση του Τορτζ Μονμπάιοτ στη βρετανική εφημερίδα Guardian. Πέτρα του σκανδάλου, η Διατλαντική Εμπορική Επενδυτική Σχέση (TTIP), την οποία διαπραγματεύονται, υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, από τον περασμένο Ιούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η κυβέρνηση Ομπάμα. Η μυστικότητα αφορά, ωστόσο, μόνο τους λαούς και τα κοινοβούλια των ενδιαφερομένων χωρών και όχι τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, στα μέτρα των οποίων είναι κομμένη και ραμμένη η «ιστορική» συμφωνία. Όπως έγινε γνωστό από ρεπορτάζ έγκυρων εφημερίδων ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, στις διαπραγματευτικές ομάδες της Αμερικής συμμετέχουν κάπου 600 εκπρόσωποι εταιρειών. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Εταιρειών, η Κομισιόν διοργάνωσε για την επωαζόμενη συμφωνία οκτώ συσκέψεις με οργανώσεις πολιτών και... 119 συσκέψεις με στελέχη και «λομπίστες» μεγάλων επιχειρήσεων- στη δεύτερη περίπτωση, πίσω από κλειστές πόρτες.

Δεν είναι δύσκολο να ερμηνεύσει κανείς τη μυστικοπάθεια των αμερικανικών και ευρωπαϊκών ελίτ. Όποιος έχει καεί με το χυλό, φυσάει και το γιαούρτι. Μεταξύ 1995 και 1997, οι μεγάλες δυνάμεις εργάζονταν πυρετωδώς, και πάλι σε πλήρη μυστικότητα, για τη διαμόρφωση μιας παρόμοιας συμφωνίας, εκείνη τη φορά υπό την αιγίδα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Ωστόσο, η λεγόμενη «Πολυμερής Συμφωνία Επενδύσεων» (ΜΙΑ) απεβίωσε προτού δει το φως της ημέρας. «Η ΜΙΑ είναι σαν τον Δράκουλα: πεθαίνει όταν εκτίθεται στον ήλιο», είχε δηλώσει σαρκαστικά η προοδευτική κοινωνιολόγος Σούζαν Τζορτζ.

Ευτυχώς για όλους μας- ή έστω για σχεδόν όλους. Το σχέδιο της εν λόγω συνθήκης- ένα«Μανιφέστο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού», όπως το είχε χαρακτηρίσει η γαλλική επιθεώρηση Le Monde Diplomatique- προέβλεπε μια τόσο ισοπεδωτική επιβολή του ελεύθερου εμπορίου, που έθετε κυριολεκτικά στην παρανομία κάθε κοινωνικό, περιβαλλοντικό και πολιτιστικό φραγμό, μαζί με κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας. Αν περνούσε η ΜΙΑ, οποιαδήποτε πολυεθνική θα μπορούσε να σύρει σε διεθνή δικαστήρια οποιαδήποτε εθνική κυβέρνηση, αξιώνοντας γενναίες αποζημιώσεις για κάθε είδους μέτρα προτίμησης εθνικών (ή ευρωπαϊκών) προϊόντων και επιχειρήσεων, ενίσχυσης της εργατικής νομοθεσίας υπέρ των μισθωτών, προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.

Με άλλα λόγια, η ΜΙΑ θα έβγαζε εκτός νόμου όχι μόνο τον Μαρξ, αλλά και αυτόν τον... Κέινς! Το πιο εξοργιστικό σημείο του σχεδίου συνθήκης ήταν εκείνο που προέβλεπε την αποζημίωση ξένων εταιρειών από κυβερνήσεις χωρών στις οποίες σημειώνονται «κοινωνικές αναταραχές» και «συγκρούσεις»- δηλαδή, οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να αποζημιώνουν τις πολυεθνικές ακόμη και για τις απώλειες κερδών λόγω απεργιών! Τελικά, οι οξύτατες αντιδράσεις της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών- σε συνδυασμό, είναι αλήθεια, με τις ανησυχίες της Γαλλίας για την επαπειλούμενη ισοπέδωση της πολιτιστικής και της αμυντικής της βιομηχανίας, αλλά και του ισχυρού αγροτικού της τομέα- οδήγησαν τη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Λιονέλ Ζοσπέν να εγκαταλείψει τη συμφωνία, δίνοντάς της την χαριστική βολή, τον Οκτώβριο του 1998.

Πέντε χρόνια αργότερα, η εκκολαπτόμενη συμφωνία μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί, ουσιαστικά, νεκρανάσταση της διαβόητης ΜΙΑ. Το μόνο ουσιαστικό στοιχείο που έχει αλλάξει είναι η πολύ περισσότερο συστηματική, προπαγανδιστική εκστρατεία των εμπνευστών της ώστε να πεισθεί η κοινή γνώμη για τα υποτιθέμενα ωφέλη και να αποτραπούν απρόοπτα τύπου 1998. Στα τέλη Νοεμβρίου, το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Εταιρειών αποκάλυψε εσωτερικό έγγραφο της Κομισιόν, το οποίο έθετε τις βάσεις για μια «αποφασιστική, επικοινωνιακή επιχείρηση» με στόχο «τον χειρισμό των επενδυτών, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της κοινής γνώμης» αναφορικά με την αντιμετώπιση της νέας συμφωνίας, ΤΤΙΡ.

Το κεντρικό μήνυμα των ελίτ είναι ότι, με την κατάργηση ή συρρίκνωση των προστατευτικών φραγμών, η διατλαντική ζώνη ελευθέρου εμπορίου θα δημιουργήσει 400.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι το 2015, θα ελαφρύνει, λόγω μειωμένων τιμών, κάθε νοικοκυριό κατά 545 ευρώ το χρόνο κατά μέσον όρο και θα αποφέρει ετήσια ωφέλη της τάξης των 160 δισ δολαρίων για την Ευρωπαϊκή Ένωση και των 128 δισεκατομμυρίων για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ισχυρισμοί αυτοι αμφισβητούνται ζωηρά, καθώς οι προστατευτικοί δασμοί μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης είναι έτσι κι αλλοιώς πολύ χαμηλοί, με εξαίρεση συγκεκριμένους τομείς οικονομικής δραστηριότητας και επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας. Άλλωστε και ο Μπιλ Κλίντον είχε υποσχεθεί στους Αμερικανούς ότι η συμφωνία ελευθέρου εμπορίου με το Μεξικό και τον Καναδά, η γνωστή NAFTA, θα δημιουργούσε 200.000 θέσεις εργασίας, ενώ στην πράξη κατέστρεψε 680.000.

Σε αντίθεση με τα φανταστικά οφέλη, το τίμημα από την επικύρωση και την εφαρμογή της συμφωνίας θα είναι πολύ χειροπιαστό για τους λαούς τόσο της Ευρώπης, όσο και της Αμερικής. Επιχειρήσεις και κλάδοι στρατηγικής σημασίας θα εκτεθούν στον ανελέητο ανταγωνισμό. Η ελευθερία στη χρήση του Ίντερνετ θα υπονομευθεί από την εφαρμογή Δρακόντειων ρυθμίσεων στο όνομα της «καταπολέμησης της πειρατείας», ενώ για τον ίδιο λόγο θα γίνει πιο δύσκολη η προμήθεια φτηνών γενώσιμων για την αντιμετώπιση του AIDS και άλλων ασθενειών. Οι Αμερικανοί θα κατακλύσουν τις ευρωπαϊκές αγορές με «τροφές Φρανκενστάιν», καθώς θα αρθούν οι περιορισμοί για την εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, ενώ οι Ευρωπαίοι θα παρασύρουν τους Αμερικανούς στον δικό τους, κατώτερο παρονομαστή, αναφορικά με τη ρύθμιση του τραπεζικού συστήματος, δίνοντας νέα ώθηση στην κερδοσκοπία, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην κρίση του 2008.

Το κυριότερο, η TTIP διατηρεί τη βασική φιλοσοφία της ΜΙΑ, δίνοντας τη δυνατότητα στις πολυεθνικές να σύρουν σε διεθνή δικαστήρια εθνικές κυβερνήσεις για οτιδήποτε τους κατέβει- νόμους που αυξάνουν τα ημερομίσθια, περιορίζουν το χρόνο εργασίας και ενισχύουν τις συλλογικές συμβάσεις, ρήτρες προστασίας του περιβάλλοντος, υψηλά στάνταρντ υγειονομικών ελέγχων, αποζημιώσεις για απεργίες και πάει λέγοντας. Μια εταιρεία χρυσού η οποία- λέμε τώρα- επενδύει στη Χαλκιδική θα μπορεί να προσαγάγει σε διεθνές δικαστήριο την αυριανή κυβέρνηση της Ελλάδας, αν αυτή της απαγορεύσει να επεκτείνει τις δραστηριότητές της, ώστε προστατεύσει το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων.

Η κυβέρνηση Σαμαρά επωμίζεται τεράστιες ευθύνες καθώς η τελική διαπραγμάτευση και επικύρωση της επίμαχης συνθήκης προβλέπεται να πραγματοποιηθεί στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας. Το ελάχιστο που απαιτείται είναι η πλήρης ενημέρωση της κοινής γνώμης και η εξονυχιστική συζήτηση του προβλήματος στο ελληνικό κοινοβούλιο, που θα κληθεί να επικυρώσει τη συνθήκη. Θεωρούμε αυτονόητο ότι η αντιπολίτευση θα κάνει το παν για να αναπτυχθεί ένα πραγματικό κίνημα εναντίον της ολέθριας αυτής συνθήκης, η οποία απειλεί να δέσει τα χέρια της οποιασδήποτε αυριανής κυβέρνησης για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, καταδικάζοντάς την να ακολουθεί παθητικά τον αυτόματο πιλότο των πολυεθνικών συμφερόντων.

Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014