Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

ant

23/5/2014

Στις 26 Μάη είμαστε στο δρόμο για την ανατροπή!

(ανακοίνωση του Συντονιστικού της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική)

Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική ευχαριστεί τους χιλιάδες ανθρώπους της δουλειάς, του αγώνα, των κινημάτων που την στήριξαν, με αποτέλεσμα την αύξηση του απόλυτου αριθμού των ψήφων (33.885 το 2014 και ποσοστό 2,1%, από 32.678 το 2010) και την επανεκλογή περιφερειακού συμβούλου, της Δ. Κουτσούμπα. Δώσαμε τη μάχη των εκλογών, με καθαρές θέσεις και φωνή, βασισμένοι αποκλειστικά στις δυνάμεις του κόσμου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, του αγώνα, των τοπικών κινημάτων και της ριζοσπαστικής οικολογίας που μας στήριξε. Ήταν η συνέχεια της παρουσίας μας στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής από το 2010 με τον Άγγελο Χάγιο, μια παρουσία που προσπαθούσε να φέρει τη φωνή των κινημάτων και την αγωνία των αγωνιζόμενων ανθρώπων μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο.

Τα τελευταία τρία χρόνια στην Αττική δεν ζήσαμε μόνο τις επιπτώσεις της κρίσης, της ανέχειας και του εκφασισμού. Ζήσαμε και ζούμε μεγάλες κινηματικές στιγμές, απεργίες, συγκρούσεις, γειτονιές αλληλεγγύης, επιτροπές κατοίκων για την υπεράσπιση βασικών κοινωνικών αγαθών. Πίσω από κάθε ελεύθερο χώρο που δεν έχει τσιμεντοποιηθεί στην Αττική, πίσω από κάθε γειτονιά που δεν έχει παραδοθεί στο φασισμό, πίσω από κάθε σχολείο ή νοσοκομείο που δεν έκλεισε, βρίσκονται κινήσεις κατοίκων που έδωσαν και δίνουν καθημερινά τη μάχη. Σε αυτές τις μάχες στηρίχτηκε και η επιτυχία παλιών και νέων ριζοσπαστών τοπικών σχημάτων, που κατέγραψαν πολύ καλά ποσοστά σε μια σειρά από Δήμους της Αττικής και εξέλεξαν δημοτικούς συμβούλους.

Η πιο σημαντική παρακαταθήκη για την παρουσία μας την επόμενη μέρα, είναι ακριβώς οι σχέσεις που αναπτύξαμε με αυτές τις ριζοσπαστικές τοπικές κινήσεις, με τις επιτροπές αγώνα κατοίκων και τους αγωνιστές σε κάθε γειτονιά. Στόχος της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική είναι να αποτελέσει το συνεκτικό ιστό τοπικών κινημάτων και κινήσεων, ενώνοντας τις «κουκκίδες στο χάρτη» των κινημάτων της Αττικής και συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην ενίσχυση εκείνων των μαζικών και δημοκρατικά αυτοοργανωμένων κινημάτων που θα μπορέσουν να επιβάλλουν  ψωμί, δουλειά, ελευθερία, ανθρώπινο περιβάλλον και κοινωνικά αγαθά για όλους και όλες, σε μια χώρα χωρίς χρέος, μνημόνια, ευρώ, ΕΕ και φασιστική απειλή.

Αυτός για μας είναι ο δρόμος που οδηγεί στην ανατροπή, ο δρόμος για την επιβίωση του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Η δέσμευσή μας είναι ότι θα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, θα είμαστε μαχητικά παρόντες σε κάθε αγωνιστικό ραντεβού, θα είμαστε δίπλα σε κάθε μικρό και μεγάλο κίνημα αντίστασης που υπερασπίζεται τα δίκαια του λαού και το δημόσιο συμφέρον. Θα πάρουμε πρωτοβουλίες για τις μεγάλες και αναγκαίες ρήξεις και ανατροπές. Θα μπούμε μπροστά για να δυναμώσει το αντιφασιστικό κίνημα, και να ξεριζωθεί από τις γειτονιές της Αττικής το ναζιστικό και ρατσιστικό δηλητήριο. Γιατί ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται ούτε «θεσμικά» ούτε από τα αστικά κόμματα, που εφαρμόζουν την πολιτική της μνημονιακής λεηλασίας, ούτε από αυτούς που άνοιξαν την ακροδεξιά ατζέντα και νομιμοποίησαν τον μισαλλόδοξο και σκοταδιστικό λόγο των φασιστών. Και σε αυτό καλούμε σε συστράτευση και κοινή δράση όλους τους αγωνιστές και όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, των κινημάτων και της ριζοσπαστικής οικολογίας. Σε αυτό θα κριθούμε όλοι και όλες.

Μπροστά στο δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών:
Καλούμε τους ψηφοφόρους και σε αυτή την κάλπη, να μαυρίσουν τους εκπροσώπους του Μνημονίου και της συγκυβέρνησης. Ούτε μία ψήφος στο Σγουρό, εκφραστή της κυβερνητικής πολιτικής και των επιχειρηματικών συμφερόντων στην Περιφέρεια Αττικής. Η Αττική έστειλε σαφές μήνυμα καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής στον πρώτο γύρο των περιφερειακών εκλογών, και σε αυτό η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή συνέβαλε με όλες της τις δυνάμεις. Προβάλαμε την ανάγκη της σύγκρουσης με την πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών συμφερόντων, με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολιτικές της, και τους πολιτικούς  εκφραστές τους όπως ο Σγουρός  και οι συν αυτώ στις διαφορές παραλλαγές τους. Αποκαλύψαμε το πελατειακό σύστημα του κου Σγουρού, ονοματίσαμε τη στήριξή του από όλο το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο και κατονομάσαμε τα οικονομικά συμφέροντα που επιδιώκουν κέρδη από τις μπίζνες στην Αττική.

Ως Αντικαπιταλιστική Ανατροπή τοποθετούμαστε και κρίνουμε κάθε συνδυασμό με βάση το αναγκαίο ανατρεπτικό πρόγραμμα, την αγωνιστική στάση και πρακτική, τη συμμετοχή στις μάχες από το χαράκωμα των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, σε κόντρα με τις κυρίαρχες δυνάμεις, τη συμβολή στην ανατροπή της αντιλαϊκής αντεργατικής πολιτικής. Με βάση τα κριτήρια αυτά, η παράταξη «Δύναμη Ζωής» δεν αποτελεί αντίπαλο δέος σε αυτή την πολιτική. Η πολιτική επιλογή για άρνηση σύγκρουσης με τα συμφέροντα, η βαθιά διαχειριστική λογική, η πλήρης αποδοχή των όρων της ΕΕ και του θεσμικού πλαισίου του Καλλικράτη, οι υποσχέσεις για «πιο αποτελεσματική αξιοποίηση» του ΕΣΠΑ, η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στα κινήματα και τις διεκδικήσεις τους, η απουσία αριστερού προγραμματικού λόγου, χαρακτήρισαν όλη την προεκλογική παρουσία του συνδυασμού «Δύναμη Ζωής», με αποκορύφωμα το «νέο αναπτυξιακό πρότυπο για την Αττική» που παρουσιάστηκε σήμερα από την Ρ. Δούρου.

Ούτως ή άλλως, ο δεύτερος γύρος των περιφερειακών εκλογών είναι αποτέλεσμα ενός αντιδημοκρατικού συστήματος εκλογής (στο δεύτερο γύρο μοιράζονται οι μισές έδρες του Συμβουλίου!), μακριά από την απλή αναλογική για την οποία παλεύουμε. Σύστημα που είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να θέτει εκβιαστικά διλήμματα, που μόνο διέξοδο δεν μπορούν να δώσουν.
Σε αυτό το δίλημμα εμείς δηλώνουμε ότι επιλέγουμε –και πάλι– το δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής κι έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση και τη γνώση του κόσμου του αγώνα και της αριστεράς. Δίνουμε ραντεβού για την επόμενη μέρα των εκλογών, στους αγώνες για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ, στην πάλη για μια αξιοπρεπή αξιοβίωτη ζωή, στην κοινή δράση της αριστεράς στα κινήματα ανατροπής αυτής της πολιτικής.


Στις 26 Μάη είμαστε στο δρόμο για την ανατροπή τους!
   Καθρέφτης σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω

    Αν έχουμε το θάρρος να ομολογήσουμε την αλήθεια το εκλογικό αποτέλεσμα  του α' γύρου των δημοτικών εκλογών  στην Αίγινα είναι η ανκύκλωση της παρακμής σε μια κοινωνία που κυριαρχείται από βαθύ συντηρητισμό, την πολιτική οπισθοδρόμηση και την κοινωνική απάθεια. Όλες οι εκδοχές της δεξιάς (παραδοσιακή, νεοφιλελεύθερη, χρυσαυγίτικη) επιβεβαίωσαν την παρουσία τους και οι δύο πρώτες την κυριαρχία τους στα δημοτικά πράγματα. Ακολούθησαν πρακτικές  που είναι γνώριμες εδώ και δεκαετίες στα δημόσια πράγματα του νησιού: προσωπικός παραγοντισμός  και τυχοδιωκτική λογική σ' ό,τι αφορά τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων με τα οποία πολιτεύτηκαν, ευκαιριακές συμμαχίες και συγκολλήσεις της τελευταίας στιγμής αρκεί να ξαναβρεθούμε στην καρέκλα του δημοτικού συμβουλίου.Αυτό θα συμπληρωθεί με την ανοικτή κυριαρχία του χρήματος και του πολιτικού μάρκετιγκ στην προεκλογική εκστρατεία.
    Οι διαπιστώσεις αυτές δεν αφορούν τις δύο δημοτικές παρατάξεις της Αριστεράς , την ''Αίγινα , Κοινωνία Πολιτών " και τη "Λαϊκή Συσπείρωση Αίγινας'' που άσφαλώς , αλλιώς συγκροτήθηκαν και με διαφορετικό τρόπο απευθύνθηκαν στον κόσμο, αλλά τα χαμηλά ποσοστά τους και στις δύο περιπτώσεις όμως, επιβεβαίωσαν την αδυναμία τους ν' αναμετρηθούν αποτελεσματικά με τον βαθύ συντηρητισμό που ηγεμονεύει στην τοπική κοινωνία. Ασφαλώς η εκλογική αποτυχία έχει αίτια. Υπάρχει  εδώ και δεκαετίες διαμορφωμένη στην τοποική κοινωνία μια παράδοση παλαιοκομματισμού και επιβίωσης ισχυρών αντικομμουνιστικών προκαταλήψεων που συνδυάζεται με την κοινωνική απάθεια και τον καταναλωτικό εκμαυλισμό που εμποτίζει την κοινωνική συνείδηση μεγάλου μέρους του πληθυσμού το περίφημο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης.Ασφαλώς  έχει πλήξει και την Αίγινα ο κανιβαλισμός των μνημονιακών πολιτικών. Όχι στον ίδιο βαθμό που έχει πλήξει άλλες περιοχές. Η φτώχεια , η ανεργία, η σκληρή εκμετάλλευση της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας είναι υπαρκτές πραγματικότητες αλλά μέσα σ' αυτό το πολιτικό και ιδεολογικό κλίμα η πολιτική χειραγώγηση των κυριαρχούμενων δεν είναι δύσκολη υπόθεση. Στο βαθμό που βλέπεις την πραγματικότητα με τα μάτια των αφεντικών σου είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συνταχθείς και με τις επιλογές τους. Και το σοβαρότερο απ' όλα είναι η έλλειψη ενός πραγματικού κινήματος για τ' αυτοδιοικητικά πράγματα την προηγούμενη περίοδο και σ' όλη τη διάρκεια της μνημονιακής και βαθιά ανεπαρκούς διοίκησης Σακκιώτη. Μιας μνημονιακής δίοικησης της οποίας το καταστροφικό έργο είναι  μείγμα της μεγάλης της ανεπάρκειας αλλά και της πολιτικής της προσήλωσης στη λογική του Καλλικράτη.
    Στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών θα διεκδικήσουν τη δίοικηση του Δήμου το νεοφιλελεύθερο - θατσερικό σχήμα του κ. Κουκούλη και το επίσης δεξιό και απολύτως οπισθοδρομικό σχήμα του κ. Μούρτζη.Στις δύο αυτές εκδοχές της παρακμής, όσοι τουλάχιστον δεν πείθονται από τους δύο γνωστούς από το παρελθόν σωτήρες "μας'' η απάντηση  είναι να μαυριστούν στον δεύτερο γύρο. Να μην μπούμε στο δίλημμα ποια όψη της παρακμής θα διαλέξουμε.  Η απάντηση βρίσκεται αλλού :
 στην αυτοοργάνωση και αδιαμεσολάβητη φωνή εκείνων των δυνάμεων στην τοπική κοινωνία που δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από τις "λαμπερές'' υποσχέσεις του πολιτικού μάρκετιγκ των διεκδικητών και ξέρουν ότι η βαρβαρότητα είναι χωρίς ημερομηνία λήξης.                                                                                                                         
                                                                                             

                                                                                                ΧΡ.ΡΕΠΠΑΣ
Επειδή δεν έχει νόημα να βάζεις κλιματισμό στην κόλαση, ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές


ΑΠΟ: GIORGIS TON ΜΑΙ 22, 2014 03:51 ΣΕ FEATUREDΠΟΛΙΤΙΚΗ | 0 ΣΧΟΛΙΑ



Ο συστημικός οχετός έχει ξαμοληθεί να δηλητηριάσει τη σκέψη, να παγώσει το βήμα, να νεκρώσει το βλέμμα των ανθρώπων που αντιστέκονται
Αυτών που μάχονται.
Αυτών που επιμένουν να ορθοστατούν και να αργοβαδίζουν.
Δυο λέξεις κυριαρχούν στα στρατιωτικά τους διαγγέλματα: Σταθεροποίηση και κανονικότητα
Σταθεροποίηση στον πάτο της κοινωνικής κόλασης
Της θάλασσας της ανεργίας,
της αναξιοπρέπειας του τσαλαπατήματος για μια σακούλα πατάτες,
των εργατών χωρίς συμβάσεις και ωράρια,
των ταπεινωμένων δάσκαλων και καθηγητών που πρέπει να κριθούν από ανάξιους γραφειοκράτες ή να βαθμολογήσουν αλλήλους,
των απαξιωμένων γιατρών από ανερμάτιστους τηλεβιβλιοπώλες,
των αδοκίμαστων στη ζωή νέων ανθρώπων που καθίστανται απόβλητοι της κοινωνίας ή ξενιτεμένοι,
της μαραμένης δημοκρατίας,
του νεκρού καφενείου,
των δρόμων χωρίς φώτα και μαγαζιά, αλλά γεμάτων με σκουπίδια,
της αγέλαστης κοινωνίας και των σκυφτών μουντών ανθρώπων
Είναι βαθιές μαχαιριές όλα αυτά. Στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους φτωχούς, στη συλλογική κοινωνική ζωή.
Αλλά το σπουδαιότερο, είναι αυτό που τις ακολουθεί: Είναι η λυσσασμένη μάχη που δίνουν να παρουσιάσουν τούτη την καταβύθιση,, αυτό το αποτέλεσμα της πλέον ταξικής, αντεργατικής πολιτικής όλων των εποχών, ως τη νέα αναπόδραστη και αιώνια κανονικότητα, ως το νέο σημείο αναφοράς.
Θέλουν να πείσουν, με τη βία αλλά και την απάτη, μια ολόκληρη κοινωνία, την εργατική κοινωνική πλειονότητα, ότι αυτά είναι που τους αναλογούν, τίποτα περισσότερο δεν αξίζουν.
Μη γελιόμαστε. Τούτη η μάχη  είναι η σπουδαιότερη.
Η απότομη αλλαγή των όρων της κοινωνικής ζωής, αργά ή γρήγορα, ήδη συμβαίνει, θα γεννήσει  όχι απλά μια νέα διάταξη πολιτικών δυνάμεων, αλλά και  νέες αξίες, ιδανικά και πρότυπα
Είναι μια γέννα ξερή, βίαιη, στραγγαλιστή και όλα είναι πιθανά.
Είναι ιστορική η αναμέτρηση στην οποία συμμετέχουμε.
Η πείνα, η ανεργία, το πικρό ψωμί, γεννούν την αλληλεγγύη, αλλά έχουν και μια απίστευτη δύναμη υποταγής.
Μη ψάχνουμε τη δύναμη των φασιστών μόνο στη διασύνδεση με τον Μπαλτάκο και τη ΝΔ, τη στήριξη από το βαθύ κράτος ή τη χρηματοδότηση από τους εφοπλιστές.
Όταν η πίτα λιγοστεύει, όταν ο σύγχρονος καπιταλισμός ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει χωρίς να υπονομεύσει τα θεμέλια του, όταν διαλύονται τα παλιά  κοινωνικά συμβόλαια, τότε ακριβώς,  ο  κοινωνικός κανιβαλισμός, η αλληλοεξόντωση, το μίσος προς τον δίπλα, η λογική ‘’ο θάνατος σου η ζωή μου’’, μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη.
Και αυτό, δεν καθηλώνεται ούτε με κρατικά διατάγματα, ούτε με ηθικούς αποτροπιασμούς. Ο φασισμός είναι έκφραση, γέννημα, αλλά μια μόνο από τις πλέον αποκρουστικές μορφές μιας ευρύτερης αντιδραστικής πρότασης και πρόκλησης που αναδύεται  από τον αστικό κόσμο με μαζικούς όρους , με την οποία πρέπει να αναμετρηθούμε.
Είναι η πρόταση της  διατήρησης του σημερινού πλαισίου, της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων, της μετατροπής της ευρωζώνης και της ΕΕ σε ‘’ιερό και όσιο’’ (όπως κάλεσε ο Στουρνάρας)  και ακόμη περισσότερο της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους στο πλαίσιο ενός γενικευμένου κοινωνικού δαρβινισμού, που τεμαχίζει, αλέθει και ανασχηματίζει αιματηρά και αντιδραστικά το σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο.
Όταν εμείς λέμε μαύρο σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και κατράμι στους φασίστες, δεν εννοούμε μόνο εκλογική αποστροφή στα κόμματα αυτά. Εννοούμε ρήξη και ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής και της μακιαβελικής φιλοσοφίας που αντιπροσωπεύουν.
Δε χωρούν μισόλογα εδώ.
Ευρωζώνη και ΕΕ σημαίνουν μνημόνια διαρκείας, μετατροπή τους σε συνταγματικό καθεστώς.
ΕΕ και αριστερή πολιτική είναι δρόμοι ασύμβατοι, σα να θέλει κανείς να βάλει κλιματισμό στην κόλαση. Αδύνατο, αλλά  και χωρίς νόημα.
ΕΕ και δημοκρατία, όπως και λαϊκή κυριαρχία δε συναντούνται.
ΕΕ σημαίνει εθνικισμός, πόλεμοι και να πνίγονται 1000 άνθρωποι κάθε χρόνο στη Μεσόγειο, προερχόμενοι από χώρες που η ΕΕ βομβαρδίζει και ληστεύει
Για να ζήσει η κοινωνία, για να δουλέψουν 1,5 εκ άνεργοι, για να πληρώνονται 1εκ που παίρνουν έναντι ή τίποτα, για να ασφαλιστούν 3 εκ ακάλυπτοι, για να επαναπροσληφθούν οι απολυμένοι του δημοσίου, πρέπει, ναι, να διαγραφεί το ληστρικό χρέος.
Με αγνόηση και ρήξη με το  δανειστή, που πλέον είναι η ίδια η ΕΕ, κάτι που αποκρύβεται από τη συζήτηση.
Αλλά και κάτι άλλο: Πρέπει να κοντύνουν αυτοί που κατέχουν χίλιες  φορές το περιττό, όταν ο κόσμος είναι στη στέρηση. Ποιοι δηλαδή;
Οι συνέταιροι και τα χέρια της ΕΕ στην μνημονική πολιτική
Αυτοί που καταλαμβάνουν τους δρόμους με διόδια.
Αυτοί που κλέβουν τα βουνά, τις θάλασσες, την ομορφιά και τα γεμίζουν με την ασχήμια τους
Που χρηματοδοτούν με τα αιματηρά κέρδη τους  τα κανάλια τους για να ξερνούν  την ψεύτικη αλήθεια των συμφερόντων τους
Που αλλάζουν σημαίες ευκαιρίες στα καράβια τους και πλέουν αμέριμνα σε θάλασσα φοροαπαλλαγών
Που ανοιγοκλείνουν όποτε θέλουν τις βιομηχανίες, σκορπώντας ανεργία και απόγνωση.
Το δικό μας το ΕΞΩ από την ΕΕ, πάει μαζί με ένα ΜΕΣΑ σε ένα αντικαπιταλιστικό δρόμο, στην αντικαπιταλιστική ανατροπή, με τους εργαζόμενους στην εξουσία, στο τιμόνι της κοινωνίας.
Δεν υπάρχει ‘’μετριοπάθεια’’ σε αυτό το δρόμο. Δεν είναι θέμα επιλογής.
Είτε εμφύλιος μέσα στην τάξη μας, πόλεμος του ενός φτωχού στον άλλο μήπως σωθεί ο ίδιος, είτε πόλεμος ενάντια στη φτώχεια και την εκμετάλλευση, με αναγεννημένο εργατικό κίνημα και οργανωμένο λαό, σε ένα γενικευμένο ταξικό αγώνα επιβίωσης, ξεσηκωμού και ανατροπής.
Το κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ,  είναι να συγκροτήσουμε το αντίπαλο δέος, αυτών που θα δράσουν έξω και  ενάντια στο πλαίσιο που επιβάλλει την κοινωνική κόλαση.
Ο κόσμος δεν αλλάζει με λόγια. Ο φόβος δε σπάζει στο παραβάν. Αλλά μόνο όταν το ‘’εγώ’’ γίνεται »εμείς», και όταν το ‘’εμείς’’ γίνεται ‘’εμείς μπορούμε’’, μέσα στο καμίνι του αγώνα, στο βάδισμα στο δρόμο. Με «νου, λογισμό κι όνειρο», με οργανωμένο, ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, να ζήσουμε με ελευθερία και αξιοπρέπεια, δουλειά και δημοκρατία. Σ΄ αυτόν τον αγώνα μετράει το μπόι της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Για το συμφέρον, όχι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά αυτού που αντιπροσωπεύει η αριστερά, για το δικαίωμα ζωής των εργαζομένων, με ταξική και πολιτική ευθύνη, απορρίπτουμε την πρόταση αναζήτησης ‘’διεξόδου’’ μέσα στο πλαίσιο της τυραγνίας.
Οι δηλώσεις του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ ότι ‘’ανήκουμε στη δύση, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και δεν το αμφισβητούμε’’, αποτελούν παράδοση στον αντίπαλο. Δεν είναι ζήτημα »χρόνου»,  αλλά κατεύθυνσης. Το ερώτημα είναι τι προετοιμάζει κανείς. Την ρήξη ή την ταπεινωτική υποταγή;
Η αναβολή των κοινωνικών αγώνων και των στόχων πολιτικής ανατροπής, με τη χριστιανική αναμονή μιας θολής ‘’λαϊκής εξουσίας’’ και ενός ‘’σοσιαλισμού που (δεν) γνωρίσαμε’’, τα σημειωτόν του ΚΚΕ, μετατρέπουν τους αγωνιστές σε παρακολουθητές. Η ισχυρή παρουσία, του τρίτου, διακριτού πόλου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι όρος για ένα  κοινό μέτωπο ρήξης και ανατροπής, μια μαχόμενη αριστερή συμπαράταξη με στόχο την ανατροπή.
Δεν κλαψουρίζουμε. Αντιστεκόμαστε. Διεκδικούμε.
Καλούμε στην αποφασιστική εκλογική και πολιτική ενίσχυση της αντικαπιταλιστικούς επαναστατικής αριστεράς, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις ευρωεκλογές
Δικαιούμαστε το 2,5% στις Περιφερειακές Εκλογές, να βαθυνθεί, να διευρυνθεί, να σπάσει το όριο του 3%. Χωρίς μια ενισχυμένη ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο μαχόμενος κόσμος θα είναι πιο αδύναμος. Η αριστερά θα πάει προς τα δεξιά και αυτό δεν πρέπει να συμβεί.
Όχι άλλη Κύπρος. Ναι σε ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης της κοινωνικής κόλασης. Ναι σε ένα μαχόμενο ενωτικό μέτωπο αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Ναι σε ένα διεθνιστικό μήνυμα κλονισμού και ανατροπής της ΕΕ και της καπιταλιστικής επίθεσης.
Η ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές, θα είναι νίκη  για το μαχόμενο κόσμο και όλη την αριστερά.
Είναι η πλέον χρήσιμη και κερδισμένη ψήφος!


*υποψήφιος ευρωβουλευτής με την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, χαιρετισμός στην συγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις ευρωεκλογές στη Θεσσαλονίκη στις 20/5/2014


Τρίτη 20 Μαΐου 2014

·    Εκλογική Διακήρυξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις Ευρωεκλογές
·      
              ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ,
·         ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΤΗΣ ΦΤΩΧΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ, ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΣΤΥΓΝΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑΣ. 
·         ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΕΕ.
·         ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ  ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ  ΚΑΙ ΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.
·         ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ
·         Εργαζόμενες / εργαζόμενοι,

·         Η προεκλογική περίοδος ανοίγει με την άθλια κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου σε κρίση και αποσταθεροποίηση. Τα τελευταία γεγονότα δείχνουν τον βαθύ εναγκαλισμό κυβέρνησης- Χρυσής Αυγής. Εξηγούν την ασυλία της εγκληματικής αυτής Χρυσής Αυγής για χρόνια. Επιβεβαιώνουν τις πλάτες της μέσα στις δυνάμεις του κράτους και της εξουσίας. Παράλληλα οι εργατικές και λαϊκές αντιστάσεις δεν κοπάζουν. Με τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στους δρόμους να παλεύουν για να τελειώσουνε με την πολιτική, των απολύσεων, της φτώχειας, και του αυταρχισμού που επιβάλλουν Σαμαράς-Βενιζέλος-ΕΕ-ΔΝΤ, αλλά και με την ίδια την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
·         Στις τριπλές εκλογές του Μαΐου θα κριθεί αποφασιστικά αν:
·         θα συνεχιστεί ο καταστροφικός «ευρωπαϊκός δρόμος» των μνημονίων, της επίθεσης του κεφαλαίου, της φτώχειας και της ανεργίας, της επιτήρησης, της κατάλυσης κάθε έννοιας δημοκρατίας και λαϊκής κυριαρχίας, που ακολουθούν οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις, αλλά και ο συμβιβασμός και η υποταγή σε αυτόν τον δρόμο που ακολουθεί και η αξιωματική αντιπολίτευση.  ή
·         θα ενισχυθούν οι δυνάμεις που παλεύουν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για έναν πραγματικά άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο στην ελληνική κοινωνία σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, έξω από την φυλακή των μνημονίων και του χρέους, του ευρώ και της ΕΕ, με του εργαζόμενους στο τιμόνι.
·         Οι καθεστωτικές δυνάμεις, πρώτα από όλα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με την «κεντροαριστερά», όλος αυτός ο εσμός τοξικομανών της εξουσίας, θα κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν στην εξουσία και να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
·         Η δολοφονική νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής θα προσπαθήσει να νομιμοποιηθεί.

·         Τα «Ποτάμια», οι «Ελιές» και όλες οι άλλες μεταμορφώσεις της κυρίαρχης πολιτικής θα προσπαθήσουν να ξαναγυρίσουν την λαϊκή δυσαρέσκεια, από άλλα μονοπάτια στην κοίτη της κυρίαρχης πολιτικής.

ΜΑΥΡΙΖΟΥΜΕ

-          Την άθλια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Τιμωρήστε την αδίσταχτη πολιτική τους. Να μην προλάβουν να εφαρμόσουν το καταστροφικό νέο μνημόνιο που υπέγραψαν!
-          Την νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Τους φονιάδες του Φύσσα και του Λουκμάν. Τους υποστηριχτές των τραπεζιτών και των εφοπλιστών, την σιδερένια εφεδρεία του κεφαλαίου. Τους συνομιλητές του Σαμαρά και της κυβέρνησης
-          Τις «εναλλακτικές» καθεστωτικές λύσεις όπως το «Ποτάμι», η ΔΗΜΑΡ ή οι ΑΝΕΛΛ.
·         ΞΕΠΕΡΝΑΜΕ
-          Το νέο εκβιαστικό δίλημμα «ΣΥΡΙΖΑ ή Δεξιά», που προβάλλει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, την ίδια στιγμή που προτείνει μια κυβερνητική λύση μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και της διαχείρισης του καπιταλισμού και της κρίσης του, δηλώνει ότι αναγνωρίζει και θα πληρώσει το δυσβάσταχτο χρέος, ότι θα «επαναδιαπραγματευθεί» το μνημόνιο. Αυτή η πολιτική θα οδηγήσει αναγκαστικά σε νέους κύκλους λιτότητας και αντιλαϊκών μέτρων, ταυτίζοντας δραματικά την Αριστερά με την κυρίαρχη πολιτική.
·         -Την ρηχή και αδιέξοδη αντιπολίτευση του ΚΚΕ, που συστηματικά μένει έξω από τους μεγάλους αγώνες, παραπέμπει την ανάγκη για μεγάλες ανατροπές για το άγνωστο μέλλον της λαικής εξουσίας – συμμαχίας στο όνομα των «αρνητικών κοινοβουλευτικών συσχετισμών», επενδύει στην ηττοπάθεια και την διάσπαση  του  μαχόμενου κόσμου!  
·         ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ,
·         Για να ενισχυθούν οι δυνάμεις:
·         -που από την αρχή βρέθηκαν αδιαπραγμάτευτα στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στις απεργίες, στις Πλατείες της οργής, στην αλληλεγγύη, στην αντιφασιστική και αντιρατσιστική πάλη
·         -που παλεύουν για την ανατροπή της επίθεσης κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει.
·         -που  παλεύουν για την έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.
·         -που παλεύουν για ένα συνολικό, αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ως το μόνο ρεαλιστικό δρόμο για έξοδο από την κρίση σε όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
·         -που παλεύουν για μια άλλη Αριστερά, ανεξάρτητη από το σύστημα αντικαπιταλιστική και επαναστατική, μετωπική και ενωτική. Για την μετωπική συμπόρευση όλων των δυνάμεων που στρέφονται ενάντια στο νέο κοινωνικό μεσαίωνα που μας επιφυλάσσουν, τον ιμπεριαλισμό την ΕΕ, το κεφάλαιο. Για την εξουσία των εργαζόμενων. Για μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική
·         Εργαζόμενες / εργαζόμενοι
·         Οι φετινές ευρωεκλογές γίνονται μέσα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής και πολιτικής κρίσης. . Η μνημονιακή καταστροφή συνεχίζεται!
·         Η ανεργία έχει σκαρφαλώσει στο 30%, οι απώλειες στους μισθούς και τις συντάξεις φτάνουν το 50%, εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια χωρίς ρεύμα, ανθρωπιστική καταστροφή στη υγεία, δεκάδες χιλιάδες νέοι  εγκαταλείπουν τη χωρά παίρνοντας το δρόμο της ξενιτιάς. Δημόσια αγαθά και στρατηγικές υποδομές ξεπουλιούνται. Η βία και τα ΜΑΤ συνοδεύουν κάθε κυβερνητική απόφαση. Το Φαρμακονήσι στοιχειώνει την ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης, και η στέρηση του δικαιώματος ψήφου στις τοπικές εκλογές από τους μετανάστες, μας ξαναγυρνάει 300 χρόνια πίσω στο «δίκαιο το αίματος». Αν και μας έλεγαν ότι όλα τα κάνουν για «να μειώσουν το χρέος», το ελληνικό χρέος εκτινάχτηκε στο 190% του ΑΕΠ.
·         Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε αποτελεί στην ουσία ένα νέο επαχθές μνημόνιο με μια νέα δανειακή σύμβαση που θα δέσει τον λαό για 50 χρόνια σε ένα καθεστώς σκληρής λιτότητας, βαθιών αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και μόνιμης επιτροπείας.
·         Τώρα πια ξέρουμε  γιατί έγιναν όλα αυτά: Για να σωθούν οι τραπεζίτες -Γάλλοι, Γερμανοί και Έλληνες. Για να σωθεί και να γίνει «ανταγωνιστική» η Ευρωζώνη και η ΕΕ στον παγκόσμιο ανταγωνισμό των πολυεθνικών. Για να πληρώσει η εργατική τάξη και ο λαός την κρίση του καπιταλισμού που ξεκίνησε από τις τράπεζες των ΗΠΑ το 2008 και επεκτάθηκε σαν φωτιά σε όλο τον πλανήτη.
·         ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: ΦΥΛΑΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
·         Τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων αποκαλύφθηκε πιο καθαρά ο ρόλος της ΕΕ. Η ΕΕ είναι η βασική δύναμη της μισητής τρόικας. Μαζί με το ΔΝΤ, την κυβέρνηση και τις δυνάμεις του κεφαλαίου έσπειραν τόσα δεινά στον λαό μας:
·         Η Ευρωπαϊκή Ένωση
  • ήταν είναι και θα είναι μηχανισμός του κεφαλαίου και των πολυεθνικών με στόχο την στυγνή εκμετάλλευση των εργαζόμενων στην Ευρώπη. Όλα τα μέτρα υπερεκμετάλλευσης της εργασίας (μείωση μισθών, κατάργηση των συμβάσεων, «ελαστασφάλεια» κ.λπ.) ξεκινάνε από τους κανονισμούς της.
  • το ευρώ, το «κοινό νόμισμα» και οι συνθήκες που το συνοδεύουν (Μάαστριχτ, Οικονομική Νομισματική Ένωση κ.λ.π.) είναι όπλο για την επιβολή των πιο αντιδραστικών μέτρων. Συνέβαλε αποφασιστικά στο βάθεμα και στην εξάπλωση της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι «εγγύηση σταθερότητας» αλλά παράγοντας εξάπλωσης της κρίσης, της φτώχιας και της εξαθλίωσης.
  • μέσα στην ΕΕ προωθείται με συστηματικό τρόπο, με όπλο τις οδηγίες και τις αποφάσεις της, από τα μεγάλα ντόπια και ξένα πολυεθνικά συμφέροντα η καταστροφή ολόκληρων κλάδων παραγωγής, η αναδιάρθρωσή άλλων και η συγκέντρωσή τους στα χέρια των ισχυρών του πλούτου. Αυτό έγινε με την αγροτική παραγωγή (ποσοστώσεις, νέα ΚΑΠ), την κτηνοτροφία (για παράδειγμα η πρόσφατη απόφαση για το γάλα), τα ναυπηγεία, την ΛΑΡΚΟ, την ΔΕΗ, τα φαρμακεία κλπ.
  • έχει ρατσιστική πολιτική. Η Ευρώπη- φρούριο («Frontex», Δουβλίνο ΙΙ κλπ) οδηγεί στις Λαμπεντούζες, τα Φαρμακονήσια, τις εκατόμβες μεταναστών και προσφύγων, διαιρεί βαθιά ντόπιους και μετανάστες εργάτες για να κυριαρχεί πάνω σε όλους η εργοδοσία.
  • ανοίγει το δρόμο στο φασισμό. Από την Λεπέν μέχρι την Ουκρανία, οι πολιτικές της ευνοούν τους φασίστες. Δεν δίστασε να στηρίξει απροκάλυπτα της φασιστικές συμμορίες στην Ουκρανία για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των εταιρειών της.
  • καταργεί κάθε έννοια δημοκρατίας, και λαϊκής κυριαρχίας. Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από τους τραπεζίτες και τις πολυεθνικές, με σκληρή επιτροπεία για όλες τις χώρες
  • προωθεί και ενισχύει αποφασιστικά τον ρόλο των ηγεμονικών ιμπεριαλιστικών χωρών και του κεφαλαίου τους, και σε πρώτη γραμμή της Γερμανίας, βαθαίνοντας την ανισοτιμία και τους ανταγωνισμούς. Με την «Κοινή Εξωτερική Πολιτική» προωθούνται ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις όπως πρόσφατα στην Κεντρική Αφρική.
  • καταστρέφει την φύση και το περιβάλλον. Με το άνοιγμα των αγορών προωθεί τα μεταλλαγμένα, τον έλεγχο των πολυεθνικών τροφίμων, την συγκέντρωση της γης σε νέους τσιφλικάδες-αγρότες επιχειρηματίες.
·         Το νέο ΕΣΠΑ, που παρουσιάζεται σαν πανάκεια «ανάπτυξης»είναι απόλυτα προσανατολισμένο στις ανάγκες των τραπεζιτών και των επιχειρηματιών. Προσανατολίζει την οικονομική και παραγωγική δραστηριότητα στην εξυπηρέτηση των κερδοσκοπικών βλέψεων του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου παραβλέποντας για τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, επιβάλει την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών, συμβάλλει τα μέγιστα στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και τον ευτελισμό της αξίας της εργατικής δύναμης (ωφελούμενοι κλπ.). Αποτελείμηχανισμό επιβολής των μνημονίων και των άλλων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεωνκαθώς η «εκταμίευσή του» συνδέεται –μέσω των «αιρεσιμοτήτων»- άρρηκτα με την εφαρμογή των βάρβαρων αυτών πολιτικών.
·         ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ = ΔΙΑΡΚΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑ
·         Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της κρίσης μέσα από την λεγόμενη «οικονομική διακυβέρνηση» κατοχυρώνεται –ακόμα και συνταγματικά- η εξοντωτική λιτότητα, οι μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, η ακρωτηριασμένη δημοκρατία. Η υποχρέωση για «ελλείμματα 0,5% του ΑΕΠ», η υποχρέωση για 1/20 μείωση του χρέους κάθε χρόνο και η μόνιμη επιτροπεία μέχρι να αποπληρωθεί το 75% του χρέους, τα σχέδια για τραπεζική ένωση, τα πρόστιμα, η περικοπή των όποιων κονδυλίων του ΕΣΠΑ.
·         ΕΞΩ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ  Ε.Ε.
·         Για αυτό απαιτείται αγώνας για την έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ.  Δεν μπορεί αλλιώς να καταργηθεί το μνημόνιο και οι αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις. Δεν μπορεί αλλιώς να έχουμε αξιοπρεπείς μισθούς και δημόσια αγαθά.
-          Η ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, ούτε αλλάζει από τα μέσα. Υψώνεται σαν μηχανισμός του κεφαλαίου πάνω στις διεθνοποιημένες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και τις ενισχύει. Είναι βαθιά αντιδημοκρατικός, δεμένος με χίλια νήματα με τις πολυεθνικές, τους ευρωπαίους βιομήχανους, με τα λόμπυ του χρήματος..
·         Όσο και εάν σκυλιάζουν οι καθεστωτικές δυνάμεις ότι οποιαδήποτε ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ θα οδηγήσει στην καταστροφή, η μεγαλύτερη καταστροφή θα είναι να παραμείνουμε στην ΕΕ, να συνεχίσουμε σε αυτό τον δρόμο. Αντίθετα, η έξοδος από το ευρώ και η αποδέσμευση από την ΕΕ θα ανακόψει μια πορεία καταστροφής, θα κατοχυρώσει ξανά τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία, θα επιτρέψει στην εργαζόμενη πλειοψηφία να μπει μπροστά και να αξιοποιήσει, με βάση τον δικό της δημοκρατικό κοινωνικό σχεδιασμό, τις συλλογικές παραγωγικές δυνατότητες του τόπου προς όφελός της. Δεν θα είναι δρόμος «απομόνωσης» αλλά ισότιμης αλληλέγγυας και διεθνιστικής συνεργασίας με τους λαούς και τα κινήματα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο. Θα ανοίξει έναν άλλο δρόμο απελευθέρωσης των εργαζόμενων από τα δεσμά του κέρδους και της εκμετάλλευσης, για την εξουσία των εργαζόμενων.
·         Από την έξοδο από την ΕΕ έχει συμφέρον η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Τα συμφέροντα τους απαιτούν κατάργηση όλων αυτών των αντιδραστικών συνθηκών και των μηχανισμών που τους επιβάλλουν. Ο μόνος που δεν έχει συμφέρον είναι η αστική τάξη, η ολιγαρχία του πλούτου, αυτοί που ξεκοκάλισαν το δημόσιο πλούτο, εκμεταλλεύτηκαν τους εργαζόμενους και μας οδήγησαν στα μνημόνια. Η έξοδος από την ΕΕ θα είναι ένα μεγάλο χτύπημα γι όλους αυτούς, γιατί σε αυτήν στηρίζουν την βάρβαρη πολιτική τους.
·         Συγκρουόμαστε με τον λεγόμενο «ευρω-σκεπτικισμό» των φασιστών, της ακροδεξιάς ή των αστικών εθνικιστικών αντιλήψεων. Όλοι αυτοί ενδιαφέρονται μόνο για μια καλύτερη διαπραγμάτευση της δικής τους αστικής τάξης μέσα στην ΕΕ.
·         ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
·         Η έξοδος από το ευρώ, η απειθαρχία στις συνθήκες και η αποδέσμευση από την ΕΕ είναι βασικός κρίκος σε ένα πρόγραμμα που βάζει πάνω από όλα τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού και έρχεται σε ρήξη με τα συμφέροντα των βιομήχανων, των τραπεζιτών, των δανειστών και του κεφαλαίου.
·         Αυτό το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα βγαίνει μέσα από την εμπειρία των μεγάλων κινημάτων και έχει σαν βασικούς στόχους:
  • Ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης ΕΕ-ΔΝΤ και κάθε κυβέρνησης που προωθεί την επίθεση του κεφαλαίου.
  • Μονομερής κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και όλων των εφαρμοστικών τους νόμων.
  • Μη αναγνώριση, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους.
  • Αντικαπιταλιστική ρήξη / αποδέσμευση από την ευρωζώνη και την Ε.Ε..
  • Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που κλείνουν και απολύουν, χωρίς αποζημίωση, με εργατικό – λαϊκό έλεγχο. Καμιά ιδιωτικοποίηση, να επιστρέψουν όλες οι επιχειρήσεις που ιδιωτικοποιήθηκαν.
  • Άμεσα μέτρα βελτίωση της ζωής των εργαζόμενων και του λαού. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, με πρώτο βήμα την επιστροφή στα επίπεδα του 2009. Κατοχύρωση των Συλλογικών Συμβάσεων, κατάργηση της ελαστικής και μαύρης εργασίας. Μείωση της φορολογίας για τους εργαζόμενους, κατάργηση των χαρατσιών και του ΦΠΑ, με διπλασιασμό της φορολογίας για το κεφάλαιο. Διαγραφή των χρεών των άνεργων και φτωχών προς τις τράπεζες, κανένας εργαζόμενος χωρίς σπίτι.
  • Άμεσα μέτρα για την μείωση της εφιαλτικής ανεργίας. Κάλυψη όλων των κενών θέσεων στο δημόσιο για παιδεία, υγεία, κοινωνική πρόνοια. Μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης και των ωρών δουλειάς. Δημόσιες επενδύσεις για τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες με αξιοποίηση των συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων της κοινωνίας ενάντια στους περιορισμούς του κεφαλαίου και της ΕΕ. Πλήρη κοινωνική ασφάλιση-περίθαλψη και επίδομα ανεργίας για όλους τους άνεργους και για όλο το διάστημα της ανεργίας. Απαγόρευση των απολύσεων.
  • Παλεύουμε ενάντια στην αντιδραστική αναμόρφωση του κράτους και τον Καλλικράτη, την διαρκή τρομοκρατία στους λαϊκούς αγώνες για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες ενάντια στον σύγχρονο απολυταρχισμό του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ολοκληρωτική αντιπαράθεση με το σάπιο και υποταγμένο στα μεγάλα συμφέροντα αστικό πολιτικό σύστημα. Τιμωρία όσων υπηρέτησαν το σύστημα, συνεργάστηκαν με την τρόικα και ευθύνονται για τη σημερινή εξαθλίωση. Δημοκρατία των εργαζόμενων, πρώτα από όλα στους τόπους δουλειάς. Όργανα της άμεσης, εργατικής δημοκρατίας αιρετότητα και ανακλητότητα για τους πολιτικούς αντιπρόσωπους, κατάργηση κάθε προνομίου.
  • Παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και άμεση καθιέρωση νομιμοποίησης όλων των μεταναστών. Κανένας άνθρωπος «λαθραίος», και κανένας μετανάστης χωρίς χαρτιά.  Ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα σε έλληνες και μετανάστες,  μη αποδοχή των συνθηκών του Δουβλίνου, της Σένγκεν, του Συμφώνου μετανάστευσης, της Frontex. Κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όχι στην πολιτική των επαναπροωθήσεων, όχι στην Ευρώπη – φρούριο.
  • Αγώνας για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών  και του ρατσισμού, που αποτελούν  βασικό όπλο για τη διαίρεση και εκμετάλλευση ντόπιων και ξένων εργαζομένων.
  • Όχι στην ΚΑΠ, που ξεκληρίζει την μικρομεσαία αγροτιά.. Μέτρα για να καλλιεργηθεί η γη από την μικρή και φτωχή αγροτιά και για να ζήσουν τα αυτοαπασχολούμενα λαϊκά στρώματα με τους συνεταιρισμούς τους. (φτηνά εφόδια, κατώτερη τιμή για τα προϊόντα με διατίμηση στην πώληση κλπ).
  • Υπεράσπιση της φύσης και του περιβάλλοντος από τη ληστρική επιδρομή του κεφαλαίου και των «επενδυτών». Όχι στην καταστροφή του Ελληνικού. Όχι στα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική. Όχι στα εργοστάσια απορριμμάτων στην Αττική
  • Υπεράσπιση και διεύρυνση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών και όλων των ανθρώπων που υφίστανται διακρίσεις λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τους.
  • Έξοδος από το ΝΑΤΟ, κλείσιμο των βάσεων, καταδίκη και άρνηση συμμετοχής στις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες σε όλο τον κόσμο, επιστροφή όλων των ελληνικών στρατευμάτων από το εξωτερικό. Αποτροπή της απειλής ιμπεριαλιστικού πολέμου στην περιοχή μας, διάλυση του άξονα Ελλάδας - Ισραήλ. Όχι στο νέο σχέδιο Ανάν που επιχειρεί για μια ακόμα φορά την διχοτόμηση και την επιβολή ιμπεριαλιστικών λύσεων στην Κύπρο. Για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, χωρίς ξένους στρατούς (ελληνικό και τουρκικό) και βάσεις, χωρίς παρουσία του ιμπεριαλισμού με ισοτιμία και σεβασμό στα δικαιώματα των κοινοτήτων της.
·         Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΣΑΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
·         Το πρόγραμμα αυτό σημαίνει έναν άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο για την κοινωνία, με τις δυνάμεις της δουλειάς στο τιμόνι. Η πάλη για την υλοποίησή του οδηγεί σε συνολική σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου και τους υπερεθνικούς «προστάτες του».. Δεν είναι πρόγραμμα κυβερνητικής διαχείρισης στα πλαίσια του συστήματος Η πορεία αυτή απαιτεί ένα ρωμαλέο και ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα. Την αυτοοργάνωση του εργαζόμενου λαού. Θα στηρίζεται σε νέους λαϊκούς θεσμούς εξουσίας, που γεννιούνται μέσα στον αγώνα, στον εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Όσο δυναμώνουν οι αγώνες θα αποσπούμε κατακτήσεις, θα ανοίγει ο δρόμος για ευρύτερες ανατροπές, για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνία, για την κυβέρνηση και την εξουσία των εργαζομένων, για μια σύγχρονη σοσιαλιστική και κομμουνιστική προοπτική.
·         Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΜΕΤΩΠΙΚΗ  ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ!
·         Όλες αυτές οι ανατροπές είναι σήμερα  όχι μόνο απόλυτα αναγκαίες αλλά και δυνατές. Το έχουν δείξει οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι, η αγροτιά με τους αγώνες τους, με όλες τις μεγάλες και μικρές αποκοτιές τους στη διάρκεια του παρατεταμένου παλλαϊκού ξεσηκωμού. Για αυτό χρειάζεται μια Αριστερά, που θα είναι η ραχοκοκκαλιά αυτού του ξεσηκωμού. Με πολιτικό πρόγραμμα ανατροπής, βγαλμένο μέσα από τους αγώνες του λαού, που δείχνει καθαρά τον αντίπαλο, την ΕΕ, το κεφάλαιο, το πολιτικό σύστημα. Η Αριστερά που δεν ζητούσε απλώς να εκπροσωπήσει εκλογικά την οργή, αλλά να τη μετασχηματίσει σε κίνημα και αγώνα για την αλλαγή της κοινωνίας.
·         Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά την εκλογική του άνοδο, δεν μπορεί να δώσει προοπτική στις ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού. Η πρόταση του είναι ο πλήρης συμβιβασμός με τους δανειστές, η αποδοχή του ευρώ και του πλαισίου της ΕΕ, η αποδοχή και αποπληρωμή του ληστρικού χρέους. Αυτή η υποταγή στα ιερά και τα όσια των στρατηγικών επιλογών της αστικής τάξης οδηγεί αναπόφευκτα σε πολιτικές λιτότητας και νέα μνημόνια. Παράλληλα, μέσα στο κίνημα, καλλιεργεί τη λογική της ανάθεσης στην μελλοντική κυβέρνηση οδηγώντας στην παθητικοποίηση και την ενσωμάτωση της δυναμικής του.  Γι’ αυτό και δεν μπορεί να δώσει πραγματικά διαφορετική πολιτική προοπτική. Το ΚΚΕ από την άλλη επενδύει στην ηττοπάθεια και τη διάσπαση των αγωνιζόμενων δυνάμεων. Δηλώνει διαρκώς ότι καμιά αλλαγή δεν είναι εφικτή σήμερα , παραπέμποντας όλους τους αναγκαίους πολιτικούς στόχους του κινήματος (διαγραφή του χρέους, έξοδος από την ΕΕ κλπ) στο ακαθόριστο μέλλον της «λαϊκής εξουσίας». Την ίδια στιγμή αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι κάθε μεγάλη αναμέτρηση («πλατείες», απεργία διάρκειας των καθηγητών) και την ενωτική δράση μέσα στο κίνημα,. υπονομεύοντας αντικειμενικά την ανάπτυξη επικίνδυνων πολιτικά αγώνων.Μια άλλη Αριστερά είναι αναγκαία για τον λαό. Μέσα από τους αγώνες αναδείχτηκε η αξία των πολιτικών τοποθετήσεων και του προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που επέμεινε εξαρχής ότι η κατάργηση των μνημονίων πρέπει να πάει χέρι- χέρι με τη διαγραφή του χρέους, την έξοδο από το ευρώ και την αποδέσμευση από την ΕΕ. Άλλες δυνάμεις, ρεύματα και αγωνιστές, συνειδητοποίησαν την ανάγκη ρήξεων με τη λογική του ευρωμονόδρομου. Αριστερές αναζητήσεις όλο και περισσότερο δεν χωρούν στο πλαίσιο των κομμάτων της κοινοβουλευτικής Αριστεράς. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει για την μετωπική συμπόρευση όλων όσων παλεύουν για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο χωρίς χρέος και μνημόνια, χωρίς ευρώ, έξω από την ΕΕ, ενάντια στο κεφάλαιο και τον καπιταλισμό. Η οικοδόμηση μιας αριστεράς, που την κατάθεση αγώνα, οργής και ελπίδας που έχει κάνει ένας ολόκληρος λαός, θα την κάνει μαγιά για ένα σήμερα ανατροπής και ένα αύριο  επαναστατικών αλλαγών και συλλογικής δημιουργίας.

·         Σε αυτές τις εκλογές μπορεί και πρέπει να καταγραφεί αυτό το ρεύμα. Το ρεύμα των αγώνων, της αντι-ευρώ και της αντι-ΕΕ πάλης, του άλλου αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού δρόμου, της σύγχρονης επαναστατικής και κομμουνιστικής προοπτικής.

·         Ούτε απελπισία και παραίτηση, ούτε αναμονή και ανάθεση στην όποια «κυβερνητική αλλαγή», αγώνας τώρα, αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση, συντονισμός.

·         Για μια έξοδο από την κρίση στην υπηρεσία των αναγκών του εργαζόμενου λαού. Για την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας,  για να περάσουν ο πλούτος, η ιδιοκτησία, και η εξουσία από το κεφάλαιο στον κόσμο της εργασίας. Για μια  κοινωνία που όλα τα βασικά κοινωνικά αγαθά μπορεί να τα εξασφαλίσει μόνιμα για όλους και για όλες μας.

·         Θεσεις