Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Η αγία Ντόρα του Μπάντμιντον , Του Γιώργου Κακουλίδη

Η αγία Ντόρα του Μπάντμιντον

Του Γιώργου Κακουλίδη

1. Η ίδρυση ενός κόμματος δεν είναι κάτι συμπτωματικό ή αυθαίρετο. Συνδέεται πάντα με την ιστορία του τόπου και όχι με το υπερεγώ ενός ατόμου. Τα νεκρά επιχειρήματα που ξεδίπλωσε η Ντόρα στην τελετή της ίδρυσης του κόμματός της ήταν αντάξια της πνευματικής παχυλότητας που καθορίζει τη συντηρητική παράταξη. Μακριά από κάθε πραγματικότητα, μίλησε ανενδοίαστα υπέρ μνημονίου και απολύσεων.

2. Σαν να έπεσε από τον ουρανό, η Ντόρα προσπάθησε, γενικά και αόριστα, να πείσει για την αναγκαιότητα της παρουσίας της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Εχοντας χάσει κάθε μέτρο και κριτήριο, κατέφυγε στη σύγχυση λες και αυτή περισσεύει γύρω μας. Πρόκειται για ένα πολιτικό σχήμα που προορίζεται να συντηρήσει τη ματαιοδοξία της εν λόγω κυρίας, βοηθώντας τη δραστικά να ξεφύγει από τα χρόνια λάθη της, και παράλληλα ν΄ αποφύγει να διαλυθεί σαν χαρτοπόλεμος, όπως θα γινόταν σε περίπτωση που έμενε, ως όφειλε, εκτός πολιτικής σκηνής. Δεν είπε λέξη για όσα υλικά μας επιβάρυνε τις δεκαετίες που έπαιζε με την εξουσία ούτε για το πώς μας τραυμάτισε ψυχικά όταν, ως υπουργός Εξωτερικών, ταυτιζόταν με κάθε εγκληματική πράξη των Αμερικανών, ούτε βέβαια για τις βαθιά αντιδημοκρατικές αποφάσεις της που είχαν δυσμενείς επιπτώσεις στην ελευθερία της καθημερινής μας ζωής.

3. Εχοντας στο μανίκι της ένα τσούρμο χλιαρούς ανθρώπους που κουβάλησε από την Κρήτη στο Μπάντμιντον ως μέσο σωτηρίας, δεν κατάφερε, παρ΄ όλη την κινητοποίηση, να κρύψει τις αληθινές της προθέσεις, που δεν είναι άλλες από μια θέση στην κυβέρνηση. Η φθαρμένη Ντόρα είναι η αληθινή Ντόρα. Θέλει και θα υπακούσει στο νόμο της συνενοχής που διέπει το σινάφι της. Θα πάρει θέση στην μπουτονιέρα του Γιωργάκη. Για ν΄ αντέξει να παίζει στα δεύτερα, θα τη σώσει η ψευδαίσθηση του μεγαλείου που μονίμως τη συνοδεύει, καθώς και το γεγονός ότι επαναλαμβάνεται από συνήθεια και ως εκ τούτου δεν χρειάζονται κανέναν έλεγχο τα λόγια της.

4. Οταν μέσα στην κοινωνική αναστάτωση που ζούμε εμφανίζονται παρουσίες όπως αυτή της Ντόρας, που πιστεύουν πως το βαθύτερο καθήκον τους είναι η κορυφή της εξουσίας, εμείς οι εγκλωβισμένοι γελάμε όπως κάθε ελεύθερος άνθρωπος που δεν τον αγγίζει η φάρσα της αναρρίχησης.

5. Η αφηρημένη ιδέα που έχει για τον κόσμο η Ντόρα και τα τετριμμένα βιώματα που ανταλλάσσει με τους κόλακές της δεν της επιτρέπουν ούτε μία στιγμή ν΄ αναρωτηθεί, όπως όλοι, τι οφείλει απέναντι στην κοινωνία. Η αυθαιρεσία των κύκλων της εναρμονίζεται με τις δυνάμεις της τρόικας, γνωστής για την ασέβεια και την αναισθησία της απέναντι στον κόσμο που χτυπιέται. Η τρόικα είναι σκληραγωγημένη, και το μόνο που μπορεί να την κλονίσει είναι η δική μας ενότητα απέναντί της. Οπως κάποιος λαμβάνει την κλίση για να γίνει ιερέας, έτσι και ο Ελληνας έχει λάβει την κλίση εναντίον της Δύσης. Ολα τα άλλα είναι γελοιότητες. Οσο για την Ντόρα, της εύχομαι να είναι ελαφρύ το ΠΑΣΟΚ που θα τη σκεπάσει.

από τον Ριζοσπάστη (28/11/2010)

Δεν υπάρχουν σχόλια: