Ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ Κυνικοί για το σήμερα, απειλητικοί για το αύριο

Ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ

εφημ.ΕΠΟΧΗ , Κυριακή, 12 Σεπτεμβρίου 2010 16:09

Κυνικοί για το σήμερα, απειλητικοί για το αύριο

Νέα κυβέρνηση, νέα μέτρα -«βαδίζουμε με σταθερά βήματα», είπε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο που έγινε στη Θεσσαλονίκη λόγω ΔΕΘ. Αύριο, Δευτέρα, τα μέλη της τρόικας θα βρίσκονται στην Αθήνα, προκειμένου να καταρτίσουν τον προϋπολογισμό του 2011, που θα συνεχίζει, ακόμα πιο σκληρά, την πολιτική της λιτότητας. Τα σταθερά βήματα...

Εκπρόσωποι των πολιτών!..

Η υστέρηση εσόδων έως το τέλος του χρόνου θα φτάνει τα 2,2 δισ. ευρώ και οι Βρυξέλλες ήδη απαιτούν μετάταξη προϊόντων σε ΦΠΑ 23% (από 11%), εξίσωση του φόρου πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης (από 1/1/2011, καθώς δεν προλαβαίνουν νωρίτερα), αυξήσεις έως 48% στο ηλεκτρικό ρεύμα, αλλαγή των εργασιακών σχέσεων στον ΟΤΕ, καθώς και ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ -«η αλλαγή της δομής του υπουργικού συμβουλίου αντανακλά και το νέο κύκλο προτεραιοτήτων», είπε ο Γ. Παπανδρέου στο υπουργικό Συμβούλιο.
Οι... «αντιεξουσιαστές στην εξουσία» και «εκπρόσωποι των πολιτών», όπως επανέλαβε ο Γ. Παπανδρέου θέλουν «επιτάχυνση των στρατηγικών επενδύσεων», καθώς «τολμάμε να αλλάξουμε τον ΟΣΕ, προκειμένου να σταματήσουν να μεγαλώνουν οι μαύρες τρύπες» -λες και οι εργαζόμενοι παρήγγειλαν βαγόνια που δεν χωρούσαν στα τούνελ (ήταν πιο ψηλά!...) ή ήταν πλατύτερα από τις ράγες... [Το σχέδιο προβλέπει τη μείωση του προσωπικού κατά 2.800 άτομα μέσω μετατάξεων και υποχρεωτικής συνταξιοδότησης, ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και, κυρίως, την ανάληψη των χρεών του ΟΣΕ (10,7 δισ.) από το δημόσιο, προκειμένου να παραδοθεί «καθαρός» στους ιδιωτές...].

Αδιέξοδα και τραγέλαφος

Η παραμονή του Γ. Παπακωνσταντίνου στο υπουργείο Οικονομικών υποδηλώνει και την εμμονή της κυβέρνησης στην πολιτική του μνημονίου. Οι φιλοδοξίες της φτάνουν μέχρι την εξασφάλιση των δόσεων των δανείων καθώς η πολυπόθητη ανάπτυξη δεν έρχεται. Τα αδιέξοδα της κυβέρνησης εκφράστηκαν και με οξύτατες διαφωνίες στο υπουργικό συμβούλιο, καθώς υπουργοί αντέδρασαν στο νομοσχέδιο για επιτάχυνση των επενδύσεων που παρουσίασε ο Χ. Παμπούκης.
Ο ίδιος ο Χ. Παμπούκης, πάντως, επιβεβαιώνοντας τις αντιδράσεις υποστήριξε ότι «δεν υπήρξαν αντιδράσεις, υπήρξαν παρατηρήσεις». [«Καλό θα ήταν», γράφει στο πρωτοσέλιδο σχόλιό της η χθεσινή Καθημερινή, «πριν ο κ. Παπανδρέου αναχωρήσει για τα ταξίδια του επόμενου δεκαπενθήμερου να έχουν ληφθεί οριστικές αποφάσεις για το ποιος έχει την ευθύνη για κάθε τι σε αυτή την κυβέρνηση. Αλλιώς ο κίνδυνος ενός παρατεταμένου τραγέλαφου, με θύμα την ίδια τη χώρα, είναι εμφανής»].

«Νέα» φάση, νέα μέτρα

Οι γενικόλογες αναφορές του Παπανδρέου -«βάζουμε τις βάσεις για μια νέα εποχή, μια νέα φάση, που περνά βεβαίως μέσα από μια δύσκολη μετάβαση»- εκφράστηκαν και με τις άνευ περιεχομένου υποσχέσεις για κοινωνική δικαιοσύνη προς τους εργαζόμενους, οι κινητοποιήσεις των οποίων έδωσαν στην κυβέρνηση να καταλάβει ότι έχει απέναντί της ολόκληρη την κοινωνία.
Σαν αντιστάθμισμα ο Γ. Παπακωνσταντίνου μιλώντας στην χθεσινή Ελευθεροτυπία υποσχέθηκε αυξήσεις από το 2012, αν, βέβαια, επιζήσουμε το 2011, μια και προαναγγέλλει νέα μέτρα προκειμένου «να επιτευχθεί ο δημοσιονομικός στόχος του 2011 με την ελάχιστη δυνατή επιβάρυνση στο ελληνικό νοικοκυριό». Παράλληλα, απέκλεισε απόλυση δημοσίων υπαλλήλων -«πέρα από τη μη ανανέωση των συμβάσεων, που έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες, δεν υπάρχουν καμία άλλη πρόβλεψη και καμία άλλη απόφαση».

** Κατάληψη στο περίπτερο «15» της ΔΕΘ, όπου στεγάζεται το υπουργείο Οικονομικών, πραγματοποίησαν δεκάδες ωρομίσθιοι και αναπληρωτές καθηγητές, ζητώντας την απόσυρση του νέου νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας.
** Καλά στην υγεία του είναι ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος, ο οποίος, σύμφωνα με την αστυνομία -που έκανε χρήση χειροβομβίδων λάμψης / κρότου-, δέχθηκε επίθεση από αγνώστους, κατά την προσέλευσή του στο ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλάς» της Θεσσαλονίκης.


Α. Π. Θάνος



Ελπίζουν ότι δεν θα βρουν εμπόδια από την κοινωνία...

Αργά το απόγευμα, το Μαξίμου διένειμε τους... άξονες του κειμένου της ομιλίας του Γ. Παπανδρέου προκειμένου να μην το προλάβουν οι Κυριακάτικες εφημερίδες. Πρόκειται για κείμενο... μνημόνιο που εκφράζει πλήρως τη μέχρι σήμερα σκληρή πορεία που ακολουθεί η κυβέρνηση απέναντι στην κοινωνία. Ένα κείμενο που απειλεί και προειδοποιεί ότι έρχονται νέα μέτρα. Και που επαίρεται ότι «μαζί τα καταφέραμε, μαζί θα τα καταφέρουμε να αναμορφώσουμε την Ελλάδα» και ότι για τους νεοφιλελεύθερους σχεδιασμούς του δεν υπάρχει το «δεν γίνεται».
Σύμφωνα με τον Γ. Παπανδρέου μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουμε «την απελευθέρωση των φορτηγών, το άνοιγμα όλων των άλλων κλειστών επαγγελμάτων, το σχέδιο αναδιάρθρωσης του ΟΣΕ και σχέδια για τον εξορθολογισμό της λειτουργίας όλων των ζημιογόνων ΔΕΚΟ, την αναδιάρθρωση του φορολογικού μηχανισμού (...), νέο πλαίσιο για ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, νέο αναπτυξιακό νόμο, την εξειδίκευση του σχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, σχέδιο για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος, νέο πλαίσιο για τις προμήθειες των νοσοκομείων και ολοκλήρωση των διπλογραφικών, τη λειτουργία του ολοήμερου νοσοκομείου», κ.λπ. Όλα αυτά που συνοδεύονται από ισχυρές δόσεις τόνωσης του ηθικού των πολιτών στη γραμμή «μαζί τα καταφέραμε», «η πρόκληση δεν είναι κομματική. Είναι πατριωτική», κ.λπ.



Ανασχηματισμός στην εποχή του μνημονίου

Ναι, ο κυβερνητικός ανασχηματισμός έγινε νύχτα, είχε συμπτώματα δυστοκίας, εξυπηρέτησε εσωκομματικές ισορροπίες, ανέδειξε την ελαφρότητα των μεταμοντέρνων πειραματισμών του ΓΑΠ, οδήγησε σε μια κυβέρνηση μαμούθ 48 μελών, είναι ανασχηματισμός προσώπων και όχι μετασχηματισμός πολιτικής κ.λπ. κ.λπ.
Όλα αυτά είναι σωστά, αλλά αν μείνουμε σ’ αυτά, μάλλον δεν έχουμε συλλάβει το νόημα αυτού του ανασχηματισμού.
Πρώτα απ’ όλα είναι η πρώτη κυβέρνηση που σχηματίζεται μετά την υπογραφή του μνημονίου (και μάλιστα μετά την επικαιροποίησή του). Η προηγούμενη, αν και εφάρμοσε τυφλά τις οδηγίες της τρόικας εγκολπώνοντας το βαθύτερο νόημά τους, είχε σχηματιστεί με την υπόθεση μιας πιο ομαλής πορείας –και της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η νέα κυβέρνηση δεν οφείλει μόνο να εφαρμόσει την ίδια πολιτική, αλλά και να «απορροφήσει» τις καταστροφικές συνέπειες από την εφαρμογή της, που είναι ήδη ορατές (ύφεση, ανεργία, πληθωρισμός...)
Η νέα κυβέρνηση δεν θα χρειαστεί να συνεχίσει απλώς την πολιτική της προηγούμενης, αλλά και να αντιμετωπίσει πιθανότατα πολύ βιαιότερες αντιδράσεις κατά την τυφλή εφαρμογής της.
Η νέα κυβέρνηση, με άλλα λόγια, είναι υποχρεωμένη να αναμετρηθεί με τις αντιδράσεις της οικονομίας και της κοινωνίας.
Γι’ αυτό και δεν «άλλαξαν θέσεις τα ίδια πρόσωπα» απλώς (Αλ. Τσίπρας) ούτε έγιναν «απλές εσωτερικές διευθετήσεις» (Αλ. Αλαβάνος). Οι αλλαγές προσώπων έγιναν με γνώμονα την απόφασή τους και την τεκμαιρόμενη ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν χωρίς δισταγμούς τα νέα προβλήματα σε μια νέα κατάσταση, που προκύπτει από την εφαρμογή του μνημονίου.
•Ο «επιτυχημένος» υπουργός Εργασίας μετατάχθηκε στο υπουργείο Υγείας με την πεποίθηση ότι μπορεί να επιβάλλει χωρίς καμιά τύψη και εκεί «λύσεις» άδικες μεν αναγκαίες δε –σύμφωνα με τη δική του ρήση– σε ένα χώρο όπου άδικος μπορεί να σημαίνει και θανατηφόρος.
•Ο «δοκιμασμένος» υπουργός Προ Πο ανέλαβε ως εκσυγχρονιστής και ρεαλιστής –πλην όμως και παιδί του λαού– το σύνθετο καθήκον να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις των «παραγωγικών τάξεων» για διασφάλιση της κερδοφορίας, αλλά και τη λαϊκή δυσαρέσκεια από τη δράση μονοπωλίων και καρτέλ σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος, και να το κάνει με αρκετές δόσεις –πιο εξευγενισμένου ίσως– λαϊκισμού, ως αντάξιος πάντως του αλήστου μνήμης κ. Κουλούρη.
•Ο προσεκτικά αντιπολιτεύομενος την ηγεσία εκ μέρους του «παλαιού ΠΑΣΟΚ» κ. Παπουτσής ανέλαβε τη διασφάλιση της τάξης και του νόμου, ως εκπρόσωπος της αποθανούσης μετά των αλλοφύλων –πλην νεκρανασταινόμενης κατά καιρούς– ψυχής του Σοσιαλιστικού Κινήματος. Αν είναι για την υπεράσπιση του σοσιαλισμού, μπορεί πιο εύκολα να μας σφάζει ο αγάς και ν’ αγιάσουμε. Αν δεν το καταφέρει, θα χάσει πολλούς εσωκομματικούς πόντους –κι αυτό είναι γενικώς καλό για τον τόπο, αφού θεωρείται καλό για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Κι αυτά είναι τα πιο χτυπητά παραδείγματα. Αν ψάξετε, θα βρείτε κι άλλα. Γιατί αυτή είναι μια πιο αυθεντική, πιο σκληρή κυβέρνηση της μετά το μνημόνιο εποχής, όπως κι αν τη δούμε.
Αν αντιμετωπίσει, όμως, μια οργανωμένη κοινωνική αντίσταση, η σκληρότητά της γρήγορα θα πάψει να αποτελεί προσόν.


Χ.